【漢語大詞典●大鑼】
<P align=center>【漢語大詞典●大鑼】<p><br>打擊樂器。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>銅制。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>體圓面平,用蒙布的木槌擊奏。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>常用於戲曲伴奏及民間吹打樂。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>京劇所用者形體較小,發音高亢,有“京鑼”之稱。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>歐洲的大鑼由東方傳去,1791年法國作曲家戈賽克始用之於管弦樂中。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]