【漢語大詞典●大遷】
<P align=center>【漢語大詞典●大遷】<p><br>1.指遷都。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『周禮·春官·大卜』:“國大遷、大師,則貞龜。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
2.日至於女紀之稱。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>古人認爲日出於暘谷,入於虞淵,中經昆吾,是謂正中;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
至於鳥次,是謂小遷;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
至於女紀,是謂大遷。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>見『淮南子·天文訓』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>今本『淮南子』作“小還”、“大還”,『初學紀』卷一引作“小遷”“大遷”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>王念孫『讀書雜志·淮南三』:“小還、大還,當爲小遷、大遷,字之誤也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>遷之爲言西也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>日至昆吾謂之正中;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
至鳥次則小西矣,故謂之小遷;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
至女紀則大西矣,故謂之大遷。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]