豐碩 發表於 2013-2-14 22:45:01

【漢語大詞典●大家】

<P align=center>【漢語大詞典●大家】<p><br>
1.猶巨室,古指卿大夫之家。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·梓材』:“王曰:‘封,以厥庶民曁厥臣,達大家。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔傳:“言當用其衆人之賢者與其小臣之良者,以通達卿大夫及都家之政於國。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>蔡沈集傳:“大家,巨室。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·昭公五年』:“箕襄、邢帶、叔禽、叔椒、子羽,皆大家也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『國語·晉語一』:“大家隣國,將師保之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>韋昭注:“大家,上卿也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>后即以稱豪門貴族。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢桓寬『鹽鐵論·復古』:“往者豪強大家,得管山海之利。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『杜君墓志銘』:“杜氏大家,世有顯人。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>承繼綿綿,以及公身。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明黃信『明道篇』卷四:“今之論治者,見民日就貧,海內虛耗,不思其本,皆爲巨室大家吞倂所致。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>魯迅『熱風·隨感錄三十八』:“譬如衰敗人家的子弟,看見別家興旺,多說大話,擺出大家架子。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.奴仆對主人的稱呼。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉干寶『搜神記』卷十七:“彦思奴婢有竊駡大家者。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝宋劉敬叔『異苑』卷六:“河內司馬惟之奴天雄死後還,其婦來喜聞體有鞭痕而腳著鎖,問云:‘有何過至如此?’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>曰:‘曾醉,竊駡大家,今受此罪。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『百喩經·奴守門喩』:“大家行還。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>問其奴言:‘財寳所在?’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>奴便答言:‘大家先付門、驢及索。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>自是以外,非奴所知。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.宮中近臣或后妃對皇帝的稱呼。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢蔡邕『獨斷』:“天子自謂曰行在所……親近侍從官稱曰‘大家’。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『北齊書·安德王延宗傳』:“大家但在營莫動,以兵馬付臣,臣能破之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐劉肅『大唐新語·酷忍』:“初令宮人宣勅示王后,后曰:‘願大家萬歲。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>昭儀長承恩澤,死是吾分也。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『醒世恒言·隋煬帝逸遊召譴』:“大家計必殺兒,願容兒衣冠就死。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸曹寅『正月二十九日隨駕入侍鹿苑陛辭南歸恭紀』詩之一:“雲影觚稜曙色開,雞鳴問寢大家來。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.猶言大作家;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
大專家。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋葉適『答劉子至書』:“蓋自風雅騷人之後,占得大家數者不過六七。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『明史·唐順之傳』:“爲古文,洸洋紆折有大家風。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸葉廷琯『鷗陂漁話·董思翁畫冊題記』:“此可見公少即能畫,涉歷至老,既成大家,猶不自滿。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>葉聖陶『倪煥之』十四:“自來所謂大家的文章,除掉衛道的門面話,抄襲摹擬而來的虛浮話,還剩些什么東西?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.眾人;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
大伙兒。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐杜荀鶴『重陽日有作』詩:“大家拍手高聲唱,日未西沉且莫迴。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明馮惟敏『不伏老』第四折:“你我大家,都要秉公守法哩!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『兒女英雄傳』緣起首回:“你看他大家在那裏捉迷藏捉得好不熱鬧。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>老舍『駱駝祥子』十:“他沒法,也不會,把自己的話有頭有尾的說給大家聽。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●大家】