【漢語大詞典●異】
<P align=center>【漢語大詞典●異】<p><br>①[yìㄧˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
[『廣韻』羊吏切,去志,以。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
[『廣韻』與之切,平之,以。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
同“異”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
1.已,止。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『書·堯典』:“嶽曰:‘異哉!</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG> 試可乃已。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>孔傳:“異,已也,退也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>孔穎達疏:“異聲近已,故爲已也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
已訓爲止,是停住之意,故爲退也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>一說爲推舉。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>見『說文·収部』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
2.“異”的古字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『列子·楊朱』:“重囚纍梏,何以異哉?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>張湛注:“異,異也,古字。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『文選·左思〈魏都賦〉』:“異乎,交益之士。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>張載注:“異,異也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
3.“異”的簡化字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]