豐碩 發表於 2013-2-8 15:22:32

【漢語大詞典●對偶】

<P align=center>【漢語大詞典●對偶】<p><br>
亦作“對耦”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.猶對手。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『晉書·周顗傳』:“顗在朝中時,能飲酒一石,及過江,雖日醉,每稱無對偶。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.指夫婦雙方身份、地位相配。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·昭公二年』“非伉儷也”唐孔穎達疏:“少姜是妾,非敵身對耦之人也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.泛指配偶。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『初刻拍案驚奇』卷十一:“紫燕黃鶯,綠柳叢中尋對偶。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.修辭格之一。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>用對稱的字句加強語言的表達效果。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>北齊顏之推『顏氏家訓·書證』:“屬文者對耦。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋葉夢得『石林詩話』卷上:“‘含風鴨綠鱗鱗起,弄日鵝黃褭褭垂。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>讀之初不覺有對偶。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸趙翼『甌北詩話·七言律』:“然漢魏以來,尙多散行,不尙對偶,自謝靈運輩始以對屬爲工,已爲律詩開端。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●對偶】