豐碩 發表於 2013-2-8 06:58:39

【漢語大詞典●專】

<P align=center>【漢語大詞典●專】<p><br>
①[zhuānㄓㄨㄢ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』職緣切,平仙,章。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
亦作“剸”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“摶”的被通假字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>亦作“耑”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“專”的繁體字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.收絲器。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.純一;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
集中。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『易·繫辭上』:“夫乾,其靜也專。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>韓康伯注:“專,專一也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『孫子·虛實』:“故形人而我無形,則我專而敵分。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>我專爲一,敵分爲十,是以十共其一也,則我衆而敵寡。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『淮南子·精神訓』:“夫血氣能專於五藏而不外越,則胸腹充而嗜欲省矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.引申爲純篤。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋葉適『長溪修學記』:“其俗樸而專,和其靖。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.一意;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
完全。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·曹相國世家』:“參見人之有細過,專掩匿覆蓋之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·東方朔傳』:“朔上書陳農戰彊國之計,因自訟獨不得大官,欲求試用。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>其言專商鞅、韓非之語也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>郭小川『祝酒歌』:“林區的工人啊,專愛在這兒跟困難作對!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.滿。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋司馬光『王安石乞退不允批答』:“卿文學高一時,名譽專四海。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“專車”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.肥厚。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“專膚”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.獨享;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
獨占。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·莊公十年』:“衣食所安,弗敢專也,必以分人。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『孔子家語·入官』:“己有善,勿專;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
教不能,勿怠。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐柳宗元『捕蛇者說』:“有蔣氏者,專其利三世矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
8.專斷;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
擅自行事。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『禮記·中庸』:“愚而好自用,賤而好自專。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·襄公二十七年』:“衛寧喜專,公患之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『舊唐書·石雄傳』:“我輩捍邊,但能除患,專之可也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋蘇軾『問大夫無遂事』:“上之不足以利國,下之不足以利民,可以復命而後請。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>當此之時而遂,君子以爲專。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
9.引申爲權重。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『戰國策·秦策五』:“應侯之用秦也,孰與文信侯專?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>高誘注:“專,權重也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
10.主持;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
掌管。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『禮記·檀弓下』:“我喪也斯沾,爾專之,賓爲賓焉,主爲主焉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄注:“專,猶司也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐元稹『元玄度墓志銘』:“君泣曰:‘太夫人專門戶,不宜乏使令。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋陸遊『老學庵筆記』卷三:“宣和中百司庶府悉有內侍官爲承受,實專其事,長貳皆取決焉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
11.專攻;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
專門。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>北齊顏之推『顏氏家訓·勉學』:“故士大夫子弟,皆以博學爲貴,不肯專儒。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『舊唐書·方伎傳·甄權』:“嘗因母病,與弟立言專醫方,得其趣旨。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋王安石『上仁宗皇帝言事書』:“夫人之才,成於專而毀於雜。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>陶行知『從五周年看五十周年』:“要學得專,也學得博。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
12.引申爲對某種學術或技能有特長。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“專家”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
13.單,只是。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『韓非子·難二』:“夫一匡天下,九合諸侯,美之大者也,非專君之力也,又非專臣之力也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>三國魏嵇康『明膽論』:“明以見物,膽以決斷。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>專明無膽,則雖見不斷;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
專膽無明,則違理失機。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋蘇軾『潮州修韓文公廟記』:“譬如鑿井得泉,而曰水專在是,豈理也哉!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
14.小。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋葉適『醉樂亭記』:“雖然地狹而專,民多而貧,外有靚袨都雅之形,其實無名園傑榭,尤花異木。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“專室”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
15.古代陣法名。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“五陳”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
16.姓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>春秋吳有專諸。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
專②[tuánㄊㄨㄢˊ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『集韻』徒官切,平桓,定。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
同“摶”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“專”的繁體字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.聚集。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.圓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『周禮·地官·大司徒』:“其民專而長。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄注:“專,圜也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢董仲舒『春秋繁露·三代改制質文』:“至湯,體長專,小足,左扁而右便。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·五行志下之上』:“蜺再重,赤而專,至衝旱。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>顏師古注引孟康曰:“專,員也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>若五月再重,赤而員,至十一月旱也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●專】