豐碩 發表於 2013-2-8 05:57:30

【漢語大詞典●封建】

<P align=center>【漢語大詞典●封建】<p><br>
1.大立。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·商頌·殷武』:“命於下國,封建厥福。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>毛傳:“封,大也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄箋:“則命之於小國,以爲天子,大立其福。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>謂命湯使由七十里王天下也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.封邦建國。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>古代帝王把爵位、土地分賜親戚或功臣,使之在各該區域內建立邦國。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>相傳黃帝爲封建之始,至周制度始備。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『禮記·王制』:“王者之制祿爵,公、侯、伯、子、男凡五等……天子之田方千里,公、侯田方百里,伯七十里,子、男五十里。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·僖公二十四年』:“昔周公吊二叔之不咸,故封建親戚,以蕃屛周。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔穎達疏:“故封立親戚爲諸侯之君,以爲蕃籬,屛蔽周室。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>秦統一中國,廢封建立郡縣。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢自景帝平七國之亂后,雖行封王侯建邦國之制,但集權於中央。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·三王世家』:“昔五帝異制,周爵五等,春秋三等,皆因時而序尊卑。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>高皇帝撥亂世反諸正,昭至德,定海內,封建諸侯,爵位二等。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>司馬貞索隱:“謂王與列侯。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐柳宗元『封建論』:“彼封建者,更古聖王堯、舜、禹、湯、文、武而莫能去之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋陸遊『元日讀<易>』詩:“孟軻才能道封建,孫子已不言鴻荒。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>嚴復『論中國教化之退』:“秦倂天下,更古制,更井田而爲阡陌,廢封建而置郡縣,黜儒術而任名法。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.指封建制度的社會形態或思想意識。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>瞿秋白『餓鄕紀程』十四:“風起潮湧的自由戰激勵他們驅逐地主,打倒封建遺毒的偶像。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>謝覺哉『團結、謙虛、進步』:“在封建和私有制的社會里,這個美德的發展受到限制。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>草明『乘風破浪』:“他尋思我沒有解放,我說他的思想才沒有解放呢,還是那個封建腦瓜!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●封建】