豐碩 發表於 2013-2-7 14:17:57

【漢語大詞典●墅】

<P align=center>【漢語大詞典●墅】<p><br>
①[shùㄕㄨˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』承與切,上語,禪。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.田廬;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
村舍。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>三國魏曹植『梁甫行』:“劇哉邊海民,寄身於草墅。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝梁沈約『少年新婚爲之詠』:“山陰柳家女,薄言出田墅。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐李商隱『訪隱者不遇成二絕』之一:“秋水悠悠浸墅扉,夢中來數覺來稀。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.別館,家宅以外另置的遊息之所。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『晉書·謝安傳』:“又於土山營墅,樓館林竹甚盛。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『記宜城驛』:“甄氏於小城北立墅以居。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸梁紹壬『兩般秋雨盦隨筆·陶篁村』:“會稽陶篁村先生買墅於西湖葛嶺之麓,名曰泊鷗山莊。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
墅②[yěㄧㄝˇ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『集韻』以者切,上馬,以。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
同“野”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
『集韻·上馬』:“『說文』:郊外也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>或從土。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>古作壄,埜。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『正字通·土部』:“後人家廬外立別墅,因借郊野之野加土,轉聲,故『集韻』云:墅,或作野。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>蓋墅借古野字,非野爲古墅字也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●墅】