【漢語大詞典●執柄】
<P align=center>【漢語大詞典●執柄】<p><br>1.拿著器皿的柄。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『禮記·祭統』:“屍酢夫人執柄;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
夫人授屍執足。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>孔穎達疏:“屍酢夫人執柄者,爵爲雀形,以尾爲柄。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
2.掌權;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
掌權的人。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『韓非子·外儲說右上』:“故人臣執柄而擅禁,明爲己者必利。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『商君書·算地』:“身有堯舜之行而功不及湯武之略,此執柄之罪也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>淸錢泳『履園叢話·雜記上·可知』:“官吏相蒙,奴僕執柄,是非倒置,惟利是圖,一國之事可知矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]