豐碩 發表於 2013-2-7 08:43:02

【漢語大詞典●堂皇】

<P align=center>【漢語大詞典●堂皇】<p><br>
1.亦作“堂隍”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>廣大的殿堂。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『西京雜記』卷三:“文帝爲太子立思賢苑,以招賓客。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>苑中有堂隍六所。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐徐彦伯『奉和幸新豊溫泉宮應制』詩:“桂枝籠騕褭,松葉覆堂皇。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸錢謙益『曹汝蘭父馳周贈文林郞制』:“有子克家,聿著堂皇之美;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
厥考作室,尙思塗墍之勤。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.特指官吏治事的廳堂。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·胡建傳』:“當選士馬日,監御史與護軍諸校列坐堂皇上。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>顏師古注:“室無四壁曰皇。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋曾鞏『送徐竑著作知康州』詩:“溪蠻昔負命,殺氣淩南州。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>城郭漲煙火,堂皇嘯蜉蝣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子虛子『湘事記·軍事篇一』:“焦陳始剪辮髮,更穿淸制之協統服,稱都督,坐堂皇,發命令焉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.形容氣勢宏大。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋張耒『大禮慶成賦』:“堂皇二儀,拓落八極,以定萬世之業。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『二十年目睹之怪現狀』第四三回:“吊了這本卷子去看,要看他底下還有甚笑話。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>誰知通篇都是引用『禮經』,竟是堂皇典麗的一篇好文章。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>艾靑『鋼都夜』詩:“這么多的台階,顯得多么堂皇。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.猶冠冕堂皇。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸泣紅『胭脂血彈詞·誓師』:“如火如荼兵氣揚,勤王名號正堂皇。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>魏巍『東方』第三部第十二章:“在他那堂皇的外表下,掩蓋著一個多么卑鄙丑惡的靈魂!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●堂皇】