豐碩 發表於 2013-2-7 08:11:56

【漢語大詞典●域】

<P align=center>【漢語大詞典●域】<p><br>
①[yùㄩˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』雨逼切,入職,云。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.疆界,疆域。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·魯頌·玄鳥』:“古帝命武湯,正域彼四方。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>朱熹集傳:“域,封境也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·趙充國傳』:“既臨其域,諭以威德。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.引申爲事物達到的程度,境界。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·禮樂志』:“驅一世之民,濟之仁壽之域。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>顏師古注:“域,界也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『賀慶云表』:“昇平之符既兆,仁壽之域以躋。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.地區,區域。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·陳湯傳』:“出百死,入絶域。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>三國魏李康『運命論』:“應聘七十國,而不一獲其主,驅驟於蠻夏之域,屈辱於公卿之門,其不遇也,如此。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.范圍。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『韓非子·難一』:“是管仲亦在所去之域矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·賈誼傳』:“故其在大譴大何之域者,聞譴何則白冠氂纓,盤水加劍,造請室而請辠耳。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>顏師古注:“域,界局也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐劉禹錫『述病』:“唯理所之,曾何膠於域也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.封邑。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·韋玄成傳』:“無媠爾儀,以保爾域。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.塋地,墳地。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·唐風·葛生』:“葛生蒙棘,蘝蔓於域。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>毛傳:“域,營域也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『唐故左金吾衛將軍李公墓志銘』:“其葬用古今禮,以元配韋氏夫人祔而葬,次配崔氏夫人於其域異墓。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸顧炎武『十二月十九日奉先妣藳葬』詩:“扶柩已南來,幸至先人域。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.局限。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸王韜『甕牖餘談·煤礦論』:“湖南一省之所産,已可當歐洲列國之所出,其充足饒裕,地球中幾無能與之匹,而奈之何終以自域也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王國維『人間詞話』卷下:“政治家之眼,域於一人一事,詩人之眼,則通古今而觀之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
8.謂劃分區域而居。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『孟子·公孫丑下』:“域民不以封疆之界,固國不以山谿之險,威天下不以兵革之利。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>趙岐注:“域民,居民也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·食貨志上』:“是以聖王域民,築城郭以居之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
9.引申爲存在。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『公孫龍子·堅白論』:“堅白域於石,惡乎離?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●域】