豐碩 發表於 2013-2-7 07:53:48

【漢語大詞典●堵】

<P align=center>【漢語大詞典●堵】<p><br>
①[dǔㄉㄨˇ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』當古切,上姥,端。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
亦作“鍺”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>亦作“陼”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.古代筑牆的計量單位名。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>古以版筑法筑土牆,一版之長,五版之高,爲堵。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·大雅·緜』:“百堵皆興,鼛鼓弗勝。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄箋:“五版爲堵。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『公羊傳·定公十二年』:“五板而堵,五堵而雉,百雉而城。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『禮記·儒行』:“儒有一畝之宮,環堵之室。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄注:“環堵,面一堵也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>按,一版(板)之長爲多少,諸說不一。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>一般謂長高各一丈爲一堵。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參閱『說文解字·土部』“堵”字段玉裁注。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.泛指牆。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『莊子·盜蹠』:“爲欲富就利,故滿若堵耳。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>成玄英疏:“堵,牆也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉張載『七哀詩』:“園寢化爲墟,周墉無遺堵。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸魏源『岱谷徂徠』詩:“行行靡所向,山勢圍成堵。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>郭沫若『前茅·暴虎辭』:“樓頭觀者人如堵。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.謂居處。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐柳宗元『非國語上·輕幣』:“君得以有其國,人得以安其堵。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.阻擋;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
堵塞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸魏源『聖武記』卷七:“哨臺以守望,礮臺以堵敵。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『紅樓夢』第四六回:“你如今這一來,可遂了你素日心高智大的願了;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
又堵一堵那些嫌你的人的嘴。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>楊沫『靑春之歌』第一部第三章:“她心里突然象堵上了一塊鉛板。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.憋悶;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
不舒暢。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>老舍『龍須溝』第二幕第一場:“我要不跟趙大爺說說,心里堵得慌!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.量詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>用於整段的牆。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐張祜『遊天台山』詩:“回首望四明,矗若城一堵。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元白樸『牆頭馬上』第一折:“這一堵粉牆兒低,這一帶花陰兒密。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>巴金『家』十四:“穿過這涼亭又是一堵粉白牆壁,左角有一道小門。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.將編鍾或編磬十六枚懸於一虡之稱。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『周禮·春官·小胥』:“凡縣鍾磬,半爲堵,全爲肆。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄注:“鍾磬者,編縣之,二八十六枚而在一虡,謂之堵。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鍾一堵,磬一堵,謂之肆。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>賈公彦疏:“堵者,若牆之一堵。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孫詒讓正義:“單縣鍾或磬一虡十六枚者,幷是‘半爲堵’也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
8.姓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>春秋時鄭有堵叔。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>見『左傳·僖公七年』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
堵②[zhěㄓㄜˇ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』章也切,上馬,章。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
水名。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>堵河,在湖北省西北部,是漢水支流。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●堵】