豐碩 發表於 2013-2-7 00:44:26

【漢語大詞典●埏埴】

<P align=center>【漢語大詞典●埏埴】<p><br>
1.和泥制作陶器。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『老子』:“埏埴以爲器,當其無,有器之用。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>河上公注:“埏,和也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
埴,土也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>謂和土以爲器也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢桓寬『鹽鐵論·通有』:“鑄金爲鋤,埏埴爲器。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.陶器。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉葛洪『抱朴子·廣譬』:“無當之玉盌,不如全用之埏埴;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
寸裂之錦黻,未若堅完之韋布。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋李格非『洛陽名園記·水北胡氏園』:“因岸穿二土室,深百餘尺,堅完如埏埴,開軒窗其前以臨水上。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸趙翼『報恩寺塔二十四韻』:“輪蹄精衛運,埏埴女媧摶。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.陶冶;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
培育。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉潘嶽『西征賦』:“土無常俗,而教育定式,上之遷下,均之埏埴。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐黃滔『代鄭郞中上興道鄭相啟』:“遂使慶鍾末路,福逮今辰,既預門墻,仍從埏埴,宛得御車之便,無煩擁篲之勞。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋羅大經『鶴林玉露』卷四:“他如木犀、山礬、素馨、茉莉、其香之淸婉,皆不出蘭芷下,而自唐以前,墨客槧人,曾未有一語及之者,何也?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 遊成之曰:‘一氣埏埴,孰測端倪,烏知古所無者,今不新出,而昔常見者,後不變滅哉?’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸馮桂芬『上林少穆師書』:“某菰蘆末士,塵露下資,藐是疎蕪,渥蒙埏埴。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●埏埴】