豐碩 發表於 2013-2-6 10:30:52

【漢語大詞典●坦腹】

<P align=center>【漢語大詞典●坦腹】<p><br>
1.南朝宋劉義慶『世說新語·雅量』:“郗太傅在京口,遣門生與王丞相書求女壻。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>丞相語郗信:‘君往東廂,任意選之。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>門生歸,白郗曰:‘王家諸郞,亦皆可嘉,聞來覓壻,咸自矜持。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唯有一郞在東床上坦腹臥,如不聞。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>郗公云:‘正此好!’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>訪之,乃是逸少,因嫁女與焉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>后稱人婿爲“令坦”或“東牀”,本此。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>五代無名氏『玉溪編事·參軍』:“幕府若容爲坦腹,願天速變作男兒。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.舒身仰臥;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
坦露胸腹。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐杜甫『江亭』詩:“坦腹江亭暖,長吟野望詩。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋無名氏『道山淸話』:“一日,子厚(章惇)坦腹而臥,適子瞻自外來,摩其腹以問子瞻曰:‘公道此間何所有?’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子瞻曰:‘都是造反底家事。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子厚大笑。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.比喩赤誠。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明范濂『云間據目抄·紀人物·陸應暘』:“平生熱腸坦腹,善赴人緩急。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●坦腹】