豐碩 發表於 2013-2-5 22:07:55

【漢語大詞典●圻】

<P align=center>【漢語大詞典●圻】<p><br>
①[qíㄑㄧˊ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』渠希切,平微,群。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.畿,京畿。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>古稱天子直轄之地。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>亦指京城所領的地區。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·畢命』:“申畫郊圻,愼固封守,以康四海。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔傳:“京圻安則四海安矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢董仲舒『春秋繁露·爵國』:“天子邦圻千里,公侯百里,伯七十里,子、男五十里。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『孔子家語·本姓』:“微子啟,帝乙之元子,紂之庶兄,以圻內諸侯入爲王卿士。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.方圓千里之地。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·昭公六年』:“今土數圻,而郢是城,不亦難乎!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>杜預注:“方千里爲圻。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸惲敬『三代因革論四』:“三代之時,國之大者,不過數百里,其田悉可按行而差等之。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>後世地兼數圻,憑圖書稽核而已。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.疆界;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
地域。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉陸機『辯亡論上』:“化協殊裔,風衍遐圻。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韋應物『始至郡』詩:“洪流蕩北阯,崇嶺鬱南圻。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸魏源『聖武記』卷十三:“<楊遇春>道光初,授陝甘總督,其子國柱亦巡撫河南,父子建節,封圻相接。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.通“碕”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>岸。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『文選·謝靈運〈富春渚〉』詩:“遡流觸驚急,臨圻阻參錯。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>李善注:“『埤蒼』曰:碕,曲岸頭也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>碕與圻同。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝宋鮑照『代苦熱行』:“湯泉發雲潭,焦煙起石圻。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
圻②[yínㄧㄣˊ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』語斤切,平欣,疑。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』五根切,平痕,疑。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
同“垠”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
邊際。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『淮南子·俶眞訓』:“四達無境,通於無圻。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>高誘注:“圻,垠字也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢枚乘『七發』:“徼墨廣博,觀望之有圻。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>按,『說文·土部』:“垠或從斤。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●圻】