【漢語大詞典●土實】
<P align=center>【漢語大詞典●土實】<p><br>土地上的出產;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
土產。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『逸周書·程典』:“度其高下,利其陂溝,愛其農時,脩其等列,務其土實。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『左傳·襄公二十二年』:“楚亦不競,寡君盡其土實,重之以宗器,以受齊盟。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>杜預注:“土實,土地所有。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>宋曾鞏『明州擬辭高麗送遺狀』:“效其土實,五歲三至。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『淸史稿·禮志十』:“凡貢物,各將其土實,非土産者勿進。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]