豐碩 發表於 2013-2-5 18:07:25

【漢語大詞典●土偶】

<P align=center>【漢語大詞典●土偶】<p><br>
1.亦稱“土偶人”、“土禺人”、“土耦人”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>泥塑的人像。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『戰國策·齊策三』:“今者臣來過於淄上,有土偶人與桃梗相與語。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·孟嘗君列傳』:“今旦代(蘇代)從外來,見木禺人與土禺人相與語。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>司馬貞索隱:“禺音偶,又音寓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>謂以土木爲之偶,類於人也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>蘇代以土偶比涇陽君,木偶比孟嘗君也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢劉向『說苑·正諫』:“見一土耦人,方與木梗人語。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉葛洪『抱朴子·博喩』:“龍陽宋朝,猶土偶之冠夜光;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
籍孺董鄧,猶錦紈之裹塵埃也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『朱子全書』卷二:“然所謂涵養工夫,亦非是閉眉合眼如土偶人,然後謂之涵養也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.泥塑的神像。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『南史·蕭猷傳』:“當此時,廟中請祈無驗。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>十餘日,乃見侍衛土偶皆泥濕如汗者。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋陸遊『秋社』詩:“不須諛土偶,正可倚天公。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸許纘曾『睢陽行』:“中丞飛檄榜通衢,沉其土偶廬其居。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●土偶】