豐碩 發表於 2013-2-5 08:50:36

【漢語大詞典●幹】

<P align=center>【漢語大詞典●幹】<p><br>
①[ɡànㄍㄢˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』古案切,去翰,見。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
“干”的繁體字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.指器物、事物的主干。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『禮記·月令』:“<季春之月>命工師令百工審五庫之量,金鐵、皮革筋、角齒、羽箭幹,脂膠丹漆,毋或不良。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·田敬仲完世家』:“淳於髠曰:‘弓膠昔幹,所以爲合也。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>司馬貞索隱:“昔,久舊也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>幹,弓幹也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·公孫述傳』:“蜀地沃野千里……名材竹幹,器械之饒,不可勝用。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>李賢注:“竹幹,竹箭也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉盧諶『答魏子悌』詩:“崇臺非一幹,珍裘非一腋。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.人和動植物軀體的主干。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·昭公二十五年』:“若以群子之靈,獲保首領以沒,惟是楄柎所以藉幹者。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>杜預注:“幹,骸骨也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『楚辭·招魂』:“魂兮歸來!</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 去君之恆幹,何爲四方些?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉左思『蜀都賦』:“擢脩幹,竦長條。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋葉適『宿石門』詩:“石門忽秀出,老幹蔭渟洪。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸張潮『花鳥春秋』卷一:“春王正月,梅放其英於幹,與百卉爭先。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.指人和動物的脅。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『儀禮·特牲饋食禮』:“佐食舉幹,屍受,振祭嚌之。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>佐食受加於肵俎,舉獸幹,魚一,亦如之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄注:“幹,正脅也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『公羊傳·莊公元年』:“齊侯怒,與之飲酒。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>於其出焉,使公子彭生送之;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
於其乘焉,搚幹而殺之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>陸德明釋文:“幹,脇也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.根本;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
根源。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『國語·晉語四』:“臣聞之:愛親明賢,政之幹也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
禮賓矜窮,禮之宗也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『易·乾』:“貞者,事之幹也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢劉向『列女傳·陳寡孝婦』:“妾聞之:信者,人之幹也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
義者,行之節也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸王夫之『讀四書大全說·中庸第二二章二』:“誠無不幹乎性,性無不通乎誠。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.才能,干略。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『三國志·蜀志·諸葛亮傳』:“理民之幹,優於將略。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『南史·孔靈符傳』:“靈符慤實有材幹,不存華飾,每所蒞官,政績修理。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.主管;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
從事。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·劉向傳』:“顯幹尙書事,尙書五人,皆其黨也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>顏師古注:“幹與管同,言管主其事。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『東觀漢記·趙憙傳』:“憙內典宿衛,外幹宰職,正身立朝,未嘗懈惰。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋范仲淹『奏乞將所舉許元張去惑下三司相度任使』:“內殿中丞許元,智識通敏,可幹財賦。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>聞一多『戰後文藝的道路』:“干藝術是下流的,像今天看戲子和娼妓是一個樣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.做;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
辦理。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『朱子語類』卷二一:“且幹一件事,自家心不在這上,這一事便不成。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元秦簡夫『剪發待賓』第三折:“他則知道我是箇學士,不知小官所幹事務。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『水滸傳』第四九回:“明日幹了這事,便是這裏安身不得了。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>我却有個去處,我也有心要去。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>毛澤東『反對黨內的資產階級思想』:“我們就是不怕犧牲,不干則已,一干就干到底。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
8.現引申爲打,斗。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>張天翼『路』:“誰叫咱們投降鬼子,咱們干誰!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>老舍『四世同堂』二七:“多數的中國人能象胡阿毛那樣和日本人干,中國便成了有人的國家。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
9.事務,事情。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋蘇軾『與滕達道書』之五十九:“甘子已拜賜矣,北方有幹,幸示諭。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『水滸傳』第十四回:“<吳用>分付主人家道:‘學生來時,說道先生今日有幹,權放一日假。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
10.建立;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
求取。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元鄭光祖『三戰呂布』第三折:“某乃李肅是也……坐籌帷幄之中,決勝千里之外,每回臨陣,無不幹功。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元關漢卿『金線池』第二折:“不如及早上朝取應,幹我自家功名去。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元金仁傑『追韓信』第二折:“幹功名千難萬難,求身仕兩次三番。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
11.用處;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
效果。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『初刻拍案驚奇』卷二九:“曉得沒甚長筵廣席,要做好官也沒幹,都把志氣灰了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『二刻拍案驚奇』卷十:“況且朱三是窮人,討也沒幹。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
12.原爲漢至南北朝時一種身分和地位低下的官吏,后變爲供役使的奴仆。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·欒巴傳』:“四遷桂陽太守。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>以郡處南垂,不閑典訓,爲吏人定婚姻喪紀之禮,興立學校,以奬進之。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>雖幹吏卑末,皆課令習讀。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>李賢注:“幹,府吏之類也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『晉令』諸郡國不滿五千以下,置幹吏二人。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『晉書·良吏傳·鄧攸』:“攸至門,門幹乃攸爲郞時幹。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>幹侯勒和悅,致之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『宋書·沈演之傳』:“勃弟統,大明中爲著作佐郞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>先是五省官所給幹僮,不得雜役。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>太祖世,坐以免官者前後百人。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>統輕役過差,有司奏免。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>世祖詔曰:自頃幹僮多不祗給,主可量聽行杖。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>得行幹仗,自此始也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸黃軒祖『遊梁瑣記·內黃大盜』:“知內捕無用,令弟帶幹數輩,就陶家襲捕。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
13.南北朝時官員的一種俸祿。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『北史·段韶傳』:“天統三年,除左丞相。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>四年,別封永昌郡公,食滄州幹。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『北齊書·王松年傳』:“以本官加散騎常侍,食高邑縣幹。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>按,因“幹”可納資代役,故南北朝時盛行“食幹”之制。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“幹祿”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
14.干部的簡稱。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>毛澤東『反對黨內的資產階級思想』:“最重要的是,我們的軍隊受到了鍛煉,兵勇,干智。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>如:干群關系。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
15.附在鍾甬上銜旋的刻成獸形的紐。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『周禮·考工記·鳧氏』:“鍾縣謂之旋,旋蟲謂之幹。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王引之『經義述聞·周官下』:“旋蟲謂之幹者,銜旋之紐鑄爲獸形,居甬與旋之間而司管轄,故謂之幹。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>幹之爲言猶管也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
16.安。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『廣雅·釋詁』:“幹,安也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
17.同“榦”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>榦,筑牆時豎在兩旁之木。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“幹楨”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
幹②[ɡānㄍㄢ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『集韻』居寒切,平寒,見。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
“干”的繁體字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.通“乾”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>無水分或水分很少。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>與“濕”相對。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『列子·黃帝』:“足之所履,隨風東西,猶木葉幹殻。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸沈濤『交翠軒筆記』卷三:“幹,古幹濕正字,通假作乾。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『列子·黃帝篇』‘木葉幹殻’,張湛注(按,當作殷敬順(『釋文』):‘幹音乾’,可證。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.用天干(即甲、乙、丙、丁、戊、己、庚、辛、壬、癸)紀日的總稱。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·律曆志上』“記稱大橈作甲子”劉昭注引『月令章句』:“<大橈>於是始作甲乙以名日,謂之幹;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
作子丑以名月,謂之枝,枝幹相配,以成六旬。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
幹③[hánㄏㄢˊ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『集韻』河干切,平寒,匣。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
通“韓”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
井垣,井欄。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『莊子·秋水』:“出跳梁乎井幹之上,入休乎缺甃之崖。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>陸德明釋文:“司馬云:井欄也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>褚詮之音『西京賦』作韓音。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·郊祀志下』:“立神明臺井幹樓,高五十丈,輦道相屬焉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>顏師古注:“井幹樓積木而高,爲樓若井幹之形也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>井幹者,井上木欄也……幹或作韓,其義幷同。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐劉方平『銅雀妓』詩:“淚痕霑井幹,舞袖爲誰長。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
幹④[ɡǎnㄍㄢˇ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『集韻』古旱切,上旱,見。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
通“簳”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
小竹。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『文選·王褒〈洞簫賦〉』:“原夫簫幹之所生兮,於江南之丘墟。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>李善注:“幹,小竹。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●幹】