【漢語大詞典●干韻】
<P align=center>【漢語大詞典●干韻】<p><br>即兼韻。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>謂兼取通用韻中的一二字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>淸吳喬『圍爐詩話』卷一:“唐人有嫌韻、兼韻之法。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>嫌韻即出韻也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
兼韻亦名干韻,謂兼取通用韻中一二字也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>嫌韻與兼韻可通用,不可轉用。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>寒與刪、先得相兼,以其通用故也,而轉用之眞、文、元則不可。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]