豐碩 發表於 2013-2-4 16:22:45

【漢語大詞典●云】

<P align=center>【漢語大詞典●云】<p><br>
①[yúnㄩㄣˊ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』王分切,平文,云。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.“雲”的古字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『戰國策·秦策四』:“楚燕之兵云翔不敢校,王之功亦多矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“云亂”、“云板”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.周旋;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
回旋。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·小雅·正月』:“洽比其隣,昏姻孔云。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>毛傳:“云,旋也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『管子·戒』:“故天不動,四時云下而萬物化。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>尹知章注:“云,運動貌也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>劉勣補注:“云,周旋也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.指旋歸,歸附。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·襄公二十九年』:“晉不隣矣,其誰云之?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>杜預注:“云,猶旋,旋歸之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.說。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·微子』:“我舊云刻子,王子弗出,我乃顛隮。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>陸德明釋文引馬融云:“云,言也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>三國魏吳質『在元城與魏太子箋』:“聊以當覲,不敢多云。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋范成大『吳船錄』卷上:“又北十里至伽耶山,云是佛說『寳雲經』處。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>魯迅『書信集·致曹靖華』:“日前無力,今日看醫生,云是胃病。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.有。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·大雅·桑柔』:“爲民不利,如云不克。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王念孫『廣雅疏證·釋詁一』:“言如有不克也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『公羊傳·文公二年』:“曷爲以異書?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 大旱之日短而云災,故以災書;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
此不雨之日長而無災,故以異書也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王引之『經傳釋詞』卷三:“‘云災’與‘無災’對文,是‘云’爲‘有’也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『文選·陸機〈答賈謐〉』詩:“公之云感,貽此音翰。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>李善注引應劭『漢書注』曰:“云,有也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉袁宏『後漢紀·桓帝紀下』:“三月,洛陽城中夜無故云火光,人聲正諠,於占皆不出。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.爲;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
是。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『墨子·耕柱』:“巫馬子謂子墨子曰:‘子兼愛天下,未云利也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
我不愛天下,未云賊也。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·袁術傳』:“苟能用德以同天下之欲,雖云匹夫,霸王可也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『歸彭城』詩:“食芹雖云美,獻御固已癡。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.能。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『國語·魯語下』:“帥大讎以憚小國,其誰云待之?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>韋昭注:“以楚大讎爲魯作難,其誰能待之?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『楚辭·離騷』:“世幽昧以昡曜兮,孰云察余之善惡?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉盧諶『贈崔溫』詩:“苟云免罪戾,何暇收民譽!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐杜甫『奉贈盧五丈參謀琚』詩:“孤負滄洲願,誰云晩見招。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
8.如此。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·僖公二十九年』:“介葛盧聞牛鳴,曰:‘是生三犧,皆用之矣。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>其音云。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>問之而信。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>楊伯峻注:“云,如此也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『呂氏春秋·觀表』:“聖人上知千歲,下知千歲,非意之也,蓋有自云也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝宋傅亮『爲宋公修張良廟教』:“擬之若人,亦足以云。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
9.或。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『墨子·公孟』:“鳥獸可謂愚矣,禹湯猶云因焉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王引之『經傳釋詞』卷三:“言鳥獸雖愚,禹湯猶或因之也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐楊敬之『華山賦』:“古有封禪,今讀書者,云得其傳,云失其傳。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
10.連詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>假如。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『莊子·徐無鬼』:“管仲有病,桓公問之曰:‘仲父之病病矣,可不謂。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>云至於大病,則寡人惡乎屬國而可?’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參閱淸王引之『經傳釋詞』卷三。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
11.助詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>用於句首,無義。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·邶風·簡兮』:“云誰之思,西方美人。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『楚辭·九歎·逢紛』:“云余肇祖於高陽兮,惟楚懷之嬋連。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明劉基『贈王子章』詩:“人無兄弟,云如之何?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
12.助詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>用於句中,提前賓語。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·小雅·正月』:“有皇上帝,伊誰云憎?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·大雅·抑』:“無曰不顯,莫予云覯。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
13.助詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>用於句末,無義。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『論語·陽貨』:“子曰:‘禮云禮云,玉帛云乎哉?’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·延篤傳』:“<延篤>所著詩、論、銘、書、應訊、表、教令,凡二十篇云。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋嶽珂『桯史·張紫微源芝』:“上得之喜,即擢爲南宮郞,於是內廷始漸有所別,迄於建儲云。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
14.猶所。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>與后面的動詞等組成名詞性結構。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢應劭『風俗通·十反序』:“不期相反,各有云尙而已。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉傅咸『贈何劭王濟』詩:“進則無云補,退則恤其私。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
15.通“損”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>馬王堆漢墓帛書乙本『老子·德經』:“天之道,云有餘而益不足;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
人之道,云不足而奉又餘。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>按今本『老子』作“天之道,損有餘而補不足;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
人之道則不然,損不足以奉有餘。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
16.通“芸”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“云云”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
17.通“紜”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“云云”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
18.姓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢代有云敞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>見『漢書』本傳。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
19.“雲”的簡化字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●云】