豐碩 發表於 2013-2-4 11:15:52

【漢語大詞典●勤勞】

<P align=center>【漢語大詞典●勤勞】<p><br>
1.憂勞;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
辛勞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·金縢』:“昔公勤勞王家,惟予沖人弗及知。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『隋書·循吏傳·辛公義』:“此蓋小事,何忍勤勞使君。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸孫枝蔚『雨中大水決堤聞王幼華奔走堤上』詩:“貧苦原從昔,勤勞直至今。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.引申爲努力勞動,不怕辛苦。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>如:勤勞勇敢的中國人民;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
他有一雙勤勞的手。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.猶疲勞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『吳子·料敵』:“敵人遠來新至,行列未定可擊;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
既食未設備可擊;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
奔走可擊;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
勤勞可擊。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.指功勞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·衛靑傳』:“陛下幸已益封臣靑,臣靑子在繦褓中,未有勤勞,上幸裂地封爲三侯,非臣待罪行間所以勸士力戰之意也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·皇后紀上·明帝馬皇后』:“黃門舅旦夕供養且一年,既無褒異,又不錄勤勞,無乃過乎!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『三國演義』第一○七回:“吾祖父於國家多建勤勞,今司馬懿何等匹夫,滅吾兄曹爽宗族,又來取我,早晩必思篡位。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>我仗義討賊,何反之有?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●勤勞】