豐碩 發表於 2013-2-4 01:29:53

【漢語大詞典●劫】

<P align=center>【漢語大詞典●劫】<p><br>
①[jiéㄐㄧㄝˊ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』居怯切,入業,見。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
亦作“刦”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>亦作“刧”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>亦作“刼”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.威逼;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
脅迫。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·成公十七年』:“胥童以甲劫欒書、中行偃於朝。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『戰國策·燕策二』:“已得講於趙,則刼魏,魏不爲割。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·高帝紀上』:“願君召諸亡在外者,可得數百人,因以劫衆,衆不敢不聽。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>顏師古注:“劫,謂威脅之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋蘇洵『六國論』:“悲夫!</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 有如此之勢,而爲秦人積威之所劫,日削月割,以趨於亡。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>爲國者無使爲積威之所劫哉!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸袁枚『隨園詩話』卷十:“既而,遣人劫之,曰:‘娘子不來,怕作詩耶?’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.搶奪;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
強取。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·酷吏傳·尹賞』:“城中薄暮塵起,剽劫行者,死傷橫道,枹鼓不絶。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『元和聖德詩』:“其出穰穰,隊以萬數,遂刼東川,遂據城阻。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『水滸傳』第二一回:“他有些不如你處,也不該一刀的罪犯,不強似你和打刼賊通同。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>徐遲『火中的鳳凰·鳳翔』:“他們劫走了的有三代彛鼎,秦磚漢瓦,玉器銅鏡。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.指盜賊,劫匪。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『南史·宗愨傳』:“慤年十四,挺身與劫相距。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『資治通鑑·齊武帝永明八年』:“緬留心獄訟,得劫,皆赦遣,許以自新。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>胡三省注:“劫,謂劫盜也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.佛教名詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>梵文kalpa的音譯,“劫波”(或“劫簸”)的略稱。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>意爲極久遠的時節。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>古印度傳說世界經曆若干萬年毀滅一次,重新再開始,這樣一個周期叫做一“劫”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“劫”的時間長短,佛經有各種不同的說法。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>一“劫”包括“成”、“住”、“壞”、“空”四個時期,叫做“四劫”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>到“壞劫”時,有水、火、風三災出現,世界歸於毀滅。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>后人借指天災人禍。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『敦煌變文集·溫室講唱押座文』:“百年(千)萬刼作輪王,不樂王宮恩愛事。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>捨命捨身千萬刼,直至今身證菩提。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐孟郊『列仙文·淸虛眞人』:“哀此去留會,刧盡天地傾。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸兪樾『茶香室續鈔·六祖眞身』:“按六祖眞身,於數百年後,遭此一刦,信乎大患在有身也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>柳靑『銅牆鐵壁』第十三章:“劫后的沙家店在淒涼慘淡中過了一夜。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>如:十年浩劫。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.圍棋術語。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>黑白雙方往復提吃對方一子稱劫。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『南史·王彧傳』:“敕至之夜,景文政與客棊……思行爭劫,竟,斂子內奩畢,徐謂客曰:‘奉敕見賜以死。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸李斗『揚州畫舫錄·虹橋錄下』:“懶予曾與客弈於畫舫。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>一刦未定,鎮淮門已扃。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>終局後將借宿枝上村,逡巡摸索,未得其門。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『儒林外史』第五三回:“陳木南正在暗歡喜,又被他生出一個劫來,打個不淸。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.通“級”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宮殿或塔的階級。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐吳筠『步虛詞』之六:“瓊臺劫萬仞,孤映大羅表。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.通“蜐”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>即龜足,甲殼類動物。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐段成式『酉陽雜俎·廣動植之一序』:“烏頭殻外有毛,石劫應節生花。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●劫】