豐碩 發表於 2013-2-4 00:44:19

【漢語大詞典●功】

<P align=center>【漢語大詞典●功】<p><br>
①[ɡōnɡㄍㄨㄥ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』古紅切,平東,見。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
亦作“糼”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.功勞;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
功績。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『周禮·夏官·司勳』:“王功曰勳,國功曰功。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·項羽本紀』:“勞苦而功高如此,未有封侯之賞。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐杜甫『八陣圖』詩:“功蓋三分國,名成八陣圖。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.成功;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
成效。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·旅獒』:“爲山九仞,功虧一簣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『孟子·公孫丑上』:“故事半古之人,功必倍之,惟此時爲然。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『送水陸運使韓侍御歸所治序』:“今天子方舉群策,以收太平之功。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋葉寘『坦齋筆衡·稻孫』:“秋已晩矣,刈獲告功,而田中復何靑也?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.精善;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
堅美。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“功苦”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.功夫。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>謂技術和技術修養、造詣。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『太平御覽』卷九一八引『幽明錄』:“鷄遂作人語,與處宗談論,極有言致……處宗因此言功大進。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐賈島『寄柳舍人宗元』詩:“格與功俱造,何人意不降。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>如:唱功;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
練功;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
基本功。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.事情;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
事業。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·豳風·七月』:“嗟我農夫,我稼既同,上入執宮功。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>朱熹集傳:“功,葺治之事。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『新唐書·褚無量傳』:“復詔無量就麗正纂緒前功。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.謂一個勞力一日的工作。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢荀悅『漢紀·文帝紀下』:“冬則民既入,婦人同巷夜績,女工一月得四十五功。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐元稹『浙東論罷進海味狀』:“假如州縣只先期十日追集,猶計用夫九萬六千餘功,方得前件海味到京。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.引申指工作占用的時間。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>猶工夫。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『紅樓夢』第五八回:“這陵離都來往得十來日之功。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
8.指工程。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·方術傳上·許楊』:“汝南舊有鴻却陂,成帝時,丞相翟方進奏毀敗之。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>建武中,太守鄧晨欲修復其功。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋曾鞏『黃河』:“宜博求能疏川浚河者,與之慮定,然後施功。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
9.古代法律術語。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>謂親手傷人。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·薛宣傳』:“況首爲惡,明手傷,功意俱惡,皆大不敬。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>顏師古注引孟康曰:“手傷人爲功,使人行傷人者爲意。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
10.外力作用在物體上,使物體在力的方向上發生位移叫做功。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>功的大小等於作用力的大小和在力的方向上物體移動距離的乘積。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
11.喪服。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>詳“功服”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
12.通“攻”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>攻打。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>馬王堆漢墓帛書『戰國縱橫家書·蘇秦獻書趙王章』:“秦以三軍功王之上常而包其北,則注之西,非王之有也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
13.通“攻”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>致力學習或硏究。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『敦煌曲子詞·定風波』:“功書學劍能幾何,爭如沙塞騁僂儸。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
14.通“公”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·韓安國傳』:“不以己私怒,傷天下之功。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王念孫『讀書雜志·漢書十』:“‘傷天下之功’,本作‘傷天下之功義。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>‘功’與‘公’同。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>‘公義’與‘私怒’相對爲文……又『杜鄴傳』:‘及陽信侯業,皆緣私君國,非功義所止。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>‘功’亦與‘公’同,‘公’與‘私’相對。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
15.通“貢”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『管子·君臣下』:“布法出憲,而賢人列士,盡功能於上矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>兪樾『諸子平議·管子三』:“‘功’當作‘貢’。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『說文·貝部』:‘貢,獻功也。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>貢能於上,猶上文言歸親於上也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『周易·繫辭傳』:‘六爻之義易以貢。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『釋文』曰:‘貢,荀作功。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>是功、貢相通之證。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
16.姓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉大夫司功景子之后,或去司單爲功氏。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>見漢應劭『風俗通·姓氏上』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●功】