豐碩 發表於 2013-2-3 14:47:10

【漢語大詞典●刷】

<P align=center>【漢語大詞典●刷】<p><br>
①[shuāㄕㄨㄚ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』數刮切,入舝,生。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』所劣切,入薛,生。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.淸除;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
除掉。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『周禮·天官·淩人』:“秋,刷。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄注:“刷,淸也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭司農云‘刷除冰室,當更內新冰。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>玄謂秋涼冰不用,可以淸除其室。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·貨殖傳·范蠡』:“十年國富,厚賂戰士,遂報彊吳,刷會稽之恥。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>顏師古注:“刷,謂拭除之也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋沈括『夢溪筆談·人事一』:“有一舉人論曰:‘天地軋,萬物茁,聖人發。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>公(歐陽修)曰:‘此必劉幾也。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>戲續之曰:‘秀才刺,試官刷。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>乃以大朱筆橫抹之,自首至尾,謂之‘紅勒帛’。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.刷子。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>塗抹、刷刮用具。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『文選·嵇康〈養生論〉』:“勁刷理鬢,醇醴發顔。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>李善注引『通俗文』:“所以理髮,謂之刷也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>呂向注:“勁刷,謂梳也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『資治通鑑·後梁太祖開平元年』:“<守光>每刑人,必置諸鐵籠以火逼之,又爲鐵刷刷人面。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明沈榜『宛署雜記·經費下』:“鄕場正辦……大衣刷十二把,靴刷二十四把。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“刷子”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.刷抹;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
塗抹。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉陸云『與平原書』:“嚴器方七八寸,高四寸餘,中無鬲,如吳小人嚴具狀。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>刷膩處尙可識。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『南史·到彦之傳』:“遁(王遁)家人在都,從野夜歸,見兩三人持堊刷其家門。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.擦拭;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
沖洗。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『文選·顏延之〈赭白馬賦〉』:“旦刷幽燕,晝秣荊越。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>李善注:“『說文』曰:‘刷,括也。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>〈魏都賦〉曰:‘刷馬江州。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐杜甫『驄馬行』:“晝洗須騰涇渭深,夕趨可刷幽幷夜。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐李廓『落第』詩:“牓前潛刷淚,衆裏自嫌身。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭觀應『盛世危言·治河』:“上遊河底刷深,則海口之底亦刷深,此一利也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>管樺『在婦產院里』:“我飛起兩腿去刷鍋、添水,到后院抱柴。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.振作;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
更新。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋蘇軾『北狄論』:“廉頗收拾餘燼,北摧栗腹,西抗秦兵,振刷磨淬,不自屈服。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.搜刮。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐羅隱『與招討宋將軍書』:“二賊之嚙壽春,啗穎尾,刷亳社,掠合肥,經營於梁宋,其爲老者殺,少者傷,驅人之婦女,輦人之財貨,將軍固知之矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋洪邁『夷堅甲志·人死爲牛』:“有資中馬某者,亦爲督漕司幹官,每出邑督錢,惟以多爲貴……蜀人以其虐於刷錢,目曰‘馬刷’。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『續資治通鑑·宋高宗紹興四年』:“<張浚>既被詔,盡刷四川之財以行。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.選取。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『武王伐紂平話』卷上:“禹至桀王,王爲肉山酒池,刷童男童女,裸形對偶,不行仁政,失其天下。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『明史·佞倖傳·江彬』:“十二月至揚州,即民居爲都督府,遍刷處女、寡婦,導帝漁獵。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明葉子奇『草木子』卷四上:“蓋其在生,出令北人毆打南人,不許還報,刷馬欲又刷子女,天下騷動。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
8.謂選調。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋孟珙『蒙韃備錄·征伐』:“<金>虜大敗,又再刷山東、河北等處及隨駕、護衛等人馬三十萬,令高琪爲大元帥,再敗。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『宣和遺事』後集:“是歲,亮(完顔亮)刷兵馬南征矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『續資治通鑑·元世祖至元十五年』:“<張世傑>復刷人匠造舟楫,制器械,至十月始罷。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
9.淸理;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
查究。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“刷卷”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
10.迅捷貌。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>一下子。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『西遊記』第六回:“<二郞>變作個魚鷹兒……趕上來,刷的啄一嘴。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>馮德英『苦菜花』第三章:“她的臉刷一下慘白了:她正披著王長鎖的衣服。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
11.謂成片之礦。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
12.除名;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
裁減。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>老舍『四世同堂』七:“自從政府遷到南京,你爸爸就教人家給刷下來了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>魏巍『老煙筒』:“李二傻給頭兒刷了,餓了一天。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
13.象聲詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>峻靑『黎明的河邊·濰河上的春天』:“廂屋的人好象也發覺了她,刷的一聲,燈光滅了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>張賢亮『土牢情話』第七章:“刷,刷,刷,她也鉆進了玉米地,頭上沾著點點粉紅的玉米花穗。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
14.方言。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>猶打。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>張弦『銀杏樹』六:“<丫頭>當著眾人的面,刷了他的耳光,敏生的臉叫她打了五條血印子。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
刷②[shuàㄕㄨㄚˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
見“刷白”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●刷】