【漢語大詞典●制兵】
<P align=center>【漢語大詞典●制兵】<p><br>1.統轄軍隊。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『管子·兵法』:“旗所以立兵也,所以制兵也,所以偃兵也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>唐柳宗元『封建論』:“善制兵,謹擇守,則理平矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>宋梅堯臣『許發運待制見過夜話』詩:“制財猶制兵,太甚則生亂。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
2.淸代稱綠營編制的地方常備軍爲“制兵”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『淸史稿·兵志二』:“綠營規制,始自前明。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>淸順治初,天下已定,始建各省綠營。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>綠營之制,有馬兵、守兵、戰兵。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>戰守皆步兵。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>額外外委皆馬兵。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>綜天下制兵都六十六萬人。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>鄭觀應『盛世危言·練兵』:“夫制兵既不可用,即當隨時裁革,更補練勇,以節餉需。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]