【漢語大詞典●別館】
<P align=center>【漢語大詞典●別館】<p><br>1.行宮;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
別墅。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『史記·李斯列傳』:“<始皇>治離宮別館,周徧天下。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『晉書·隱逸傳·戴逵』:“吳國內史王珣有別館在武丘山,逵潛詣之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>唐白行簡『李娃傳』:“翌日,命駕與生先之成都,留娃於劍門,築別館以處之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>郭沫若『虎符』第一幕:“信陵君邸之庭園,後右爲園中之別館。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
2.客館。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>北周庾信『哀江南賦序』:“三日哭於都亭,三年囚於別館。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]