【漢語大詞典●刖危】
<P align=center>【漢語大詞典●刖危】<p><br>亦作“刖跪”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
斷足的人。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>危,通“跪”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>指足。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『晏子春秋·雜上十一』:“景公正晝,被髮,乘六馬,御婦人以出正閨,刖跪擊其馬而反之,曰:‘爾非吾君也。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>公慙而不朝。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『韓非子·外儲說左下』:“齊有狗盜之子與刖危子戲而相誇。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『韓非子·內儲說下』:“<夷射>醉甚而出,倚於郞門,門者刖跪請曰:‘足下無意賜之餘瀝乎?’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]