【漢語大詞典●列坐】
<P align=center>【漢語大詞典●列坐】<p><br>1.以次相坐。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>漢劉楨『感遇』詩:“華月照方池,列坐金殿側。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>明方孝孺『借竹軒記』:“自旦至暮班荊列坐久之,乃各罷去。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『二十年目睹之怪現狀』第八三回:“有幾個相識的,便都列坐在花廳上,專等面賀。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
2.指在座的人。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>漢枚乘『七發』:“列坐縱酒,蕩樂娛心。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>三國魏曹植『名都篇』:“鳴儔嘯匹旅,列坐竟長筵。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>晉潘嶽『笙賦』:“樂聲發而盡室歡,悲音奏而列坐泣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]