【漢語大詞典●爭道】
<P align=center>【漢語大詞典●爭道】<p><br>1.爭棋路。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『史記·刺客列傳』:“魯句踐與荊軻博,爭道,魯句踐怒而叱之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
2.指下棋。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『新唐書·張易之傳』:“后每燕集,則二張諸武雜侍,摴博爭道爲笑樂。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
3.爭占道路。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『東觀漢記·馮異傳』:“異敕吏士,非交戰受敵,常行諸營之後,相逢引車避之,由是無爭道變鬭者。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>唐杜甫『過南嶽入洞庭湖』詩:“洪波忽爭道,岸轉異江湖。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>宋歐陽修『采桑子』詞:“爭道誰家?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG> 綠柳朱輪走鈿車。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]