豐碩 發表於 2013-2-2 21:23:24

【漢語大詞典●爭功】

<P align=center>【漢語大詞典●爭功】<p><br>
爭奪功利或功勞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·大禹謨』:“汝惟不伐,天下莫與汝爭功。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『荀子·富國』:“事業,所惡也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
功利,所好也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>職業無分,如是則人有樹事之患,而有爭功之禍矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·蕭相國世家』:“漢五年,既殺項羽、定天下,論功行封;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
群臣爭功,歲餘功不決。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋王讜『唐語林·言語』:“將謂天下已定,不籍其力,復以萬乘至尊,與臣下爭功。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>范文瀾蔡美彪等『中國通史』第四編第五章第二節:“專管治河的都水外監官員冗多,遇事互相推托,否則就是爭功邀賞。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●爭功】