豐碩 發表於 2013-2-2 21:20:36

【漢語大詞典●爭】

<P align=center>【漢語大詞典●爭】<p><br>
①[zhēnɡㄓㄥ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』側莖切,平耕,莊。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
亦作“爭”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.爭奪;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
奪取。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·隱公十一年』:“公孫閼與潁考叔爭車。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『楚辭·卜居』:“寧與黃鵠比翼乎,將與鷄鶩爭食乎?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>北齊顏之推『顏氏家訓·後娶』:“前夫之孤,不敢與我子爭家。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『三國演義』第三八回:“南荊之地,操所必爭也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>巴金『家』十二:“我們是靑年,不是畸人,不是愚人,應當給自己把幸福爭過來!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.爭斗;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
對抗。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·大雅·江漢』:“時靡有爭,王心載寧。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>陸德明釋文:“爭,爭鬭之爭。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢班固『答賓戲』:“七雄虓闞,分裂諸夏,龍戰虎爭。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『三國演義』第十五回:“屈身守分,以待天時,不可與命爭也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.競爭;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
較量。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『莊子·德充符』:“子既若是矣,猶與堯爭善。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『荀子·堯問』:“君子力如牛,不與牛爭力。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝宋鮑照『登大雷岸與妹書』:“南則積山萬狀,負氣爭高。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋曾鞏『泝河』詩:“客舟泝河西北行,日夜似與河流爭.”李劼人『大波』第一部第一章:“輪船具備了這種非凡力量,才能夠同那一瀉千里、連屋大石頭都能沖走的激流爭個進退。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.計較。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『水滸傳』第五回:“師父聽說,我家時常齋僧布施,那爭師父一箇?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『二刻拍案驚奇』卷二二:“公子即便如數發銀,只要買得來,不爭價錢多少。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.競相;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
搶先。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·桓公十二年』:“絞人爭出,驅楚役徒於山中。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢司馬遷『報任少卿書』:“軍士無不起,躬自流涕,沫血飲泣,更張空拳,冒白刃,北嚮爭死敵者。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐杜甫『洗兵馬』詩:“寸地尺天皆入貢,奇祥異瑞爭來送。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『三國演義』第十三回:“樂軍見衣服滿地,爭往取之,隊伍盡失。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>葛洛『社娃』:“他代表八隊在施工中處處爭挑重擔,實心實意地同兄弟隊搞好協作。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.辯論;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
爭論。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『莊子·齊物論』:“有分有辯,有競有爭。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>郭象注:“幷逐曰競,對辯曰爭。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>成玄英疏:“幷逐勝負,對辯是非也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『董府君墓志銘』:“<董溪>日伏階下與大尹爭是非。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.形容辯論激烈。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢王充『論衡·自紀』:“其文盛,其辯爭,浮華虛僞之語,莫不澄定。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
8.猶賭。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉干寶『搜神記』卷十:“謝忽夢郭與人於浙江上爭樗蒲錢。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
9.相差;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
不夠。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐杜荀鶴『自遣』詩:“百年身後一丘土,貧富高低爭幾多?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋方嶽『滿庭芳』詞:“笑鱸魚雖好,風味爭些。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『三國演義』第二十回:“操與天子幷馬而行,只爭一馬頭。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>周立波『山鄕巨變』上一:“有一年,我到華容去作田,收了一個飽世界,只差一點,要做富農了,又有一回,只爭一點,成了地主。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
10.欠。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>巴金『兄與弟』:“你爭我錢不還,我才搶去押的。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
11.猶怎。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐白居易『題峽中石上』詩:“誠知老去風情少,見此爭無一句詩?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元鄭光祖『王粲登樓』第一折:“楚天闊,爭如蜀道難?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸納蘭性德『秋千索·淥水亭春望』詞:“藥闌攜手銷魂侶,爭不記看承人處?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>趙朴初『滿庭芳』詞之一:“帝國宮爭比得人民殿?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
12.猶只。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元關漢卿『玉鏡台』第三折:“你少年心想念著風流配,我老則老爭多的幾歲?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
13.方言。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>搶時間。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>柳靑『創業史』第一部第五章:“嘿!</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 小伙子眞爭!</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 啥事這么急?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>柳靑『創業史』第二部第三章:“你倆個眞爭!</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 黑夜散了會,啥時分了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
爭②[zhènɡㄓㄥˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』側迸切,去諍,莊。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
亦作“爭”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.通“諍”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>諍諫;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
規勸。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『莊子·至樂』:“故夫子胥爭之以殘其形;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
不爭,名亦不成。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>成玄英疏:“子胥忠諫,以遭殘戮。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·張良傳』:“上欲廢太子,立戚夫人子趙王如意。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>大臣多爭,未能得堅決也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『順宗實錄四』:“<陸贄>不敢自愛,事之不可者,皆爭之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.通“掙”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『敦煌曲子詞·竹枝子』:“儻若有意嫁潘郞,休遣潘郞爭斷腸。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●爭】