豐碩 發表於 2013-2-2 17:27:27

【漢語大詞典●分】

<P align=center>【漢語大詞典●分】<p><br>
①[fēnㄈㄣ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』府文切,平文,非。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
“匪”的被通假字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.分開;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
劃分。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『易·繫辭上』:“方以類聚,物以群分,吉凶生矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·文公十六年』:“楚子乘馹,會師於臨品,分爲二隊。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝梁劉勰『文心雕龍·原道』:“夫玄黃色雜,方圓體分。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>徐遲『哥德巴赫猜想』三:“數學分兩大部分:純數學和應用數學。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.分解;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
排解。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢揚雄『法言·學行』:“羿、逢蒙分其弓,良捨其策。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·寇恂傳』:“帝曰:‘天下未定,兩虎安得私鬭,今日朕分之。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>李賢注:“分猶解也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.分爲兩半;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
半。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『孫子·謀攻』:“故用兵之法,十則圍之,五則攻之,倍則分之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>李筌注:“夫兵者倍於敵,則分半爲奇,我衆彼寡,動而難制。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『公羊傳·莊公四年』:“襄公將復仇乎紀,卜之,曰:‘師喪分焉。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>何休注:“分,半也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>師喪其半。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『列子·周穆王』:“役夫曰:‘人生百年,晝夜各分。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>張湛注:“分,半也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋陸遊『秋夕虹橋舟中偶賦』:“楓落荷疏秋漸老,河傾斗轉夜將分。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.節候名。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>如春分、秋分。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·昭公十七年』:“日過分而未至。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>杜預注:“過春分而未夏至。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸富察敦崇『燕京歲時記·春分』:“按『月令廣義』云:‘分者半也,當九十日之半也,故謂之分。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.分裂。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·地理志上』:“陵夷至於戰國,天下分而爲七。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋孫光憲『河傳』詞:“龍爭虎戰分中土,人無主,桃葉江南渡。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>廖承志『致蔣經國先生信』:“事雖經緯萬端,但縱觀全局,合則對國家有利,分則必傷民族元氣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.指破裂。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『素問·五常政大論』:“其動瘍湧,分潰癰腫。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王冰注:“分,裂也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.辨別;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
區別。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『論語·微子』:“四體不勤,五穀不分,孰爲夫子!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『呂氏春秋·功名』:“賢、不肖,不可以不相分。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『長安交遊者贈孟郊』詩:“何能辨榮悴,且欲分賢愚。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>峻靑『滄海日出』:“這廣闊無垠的天空和這廣闊無垠的大海,完全被粉紅色的霞光溶合在一起了,分不淸它們的界限。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
8.分明;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
淸楚。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢劉向『列女傳·齊女徐吾』:“徐吾自列,辭語甚分,卒得容入,終無後言。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝宋鮑照『還都道中』詩之一:“悅懌遂還心,踴躍貪至勤。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>雞鳴戒征路,暮息落日分。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『隋書·經籍志二』:“唯『周易』、『紀年』最爲分了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『郴口又贈』詩:“雪颭霜翻看不分,雷驚電激語難聞。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
9.離開;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
離別。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『莊子·漁父』:“仁則仁矣,恐不免其身;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
苦心勞形以危其眞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>嗚呼,遠哉其分於道也!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋王安石『再題南澗樓』詩:“去此非吾願,臨分更上樓。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>谷斯范『新桃花扇』第二五回:“娘兒兩個想到這次分別,從此天各一方,后會無期,一時難舍難分。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
10.分散。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『孫子·虛實』:“故形人而我無形,則我專而敵分。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>杜佑注:“我專一而敵分散。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『列子·黃帝』:“用志不分,乃凝於神。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>張湛注:“分猶散也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>三國魏曹植『王仲宣誄』:“厥性斯氏,條分葉散,世滋芳烈,揚聲秦漢。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
11.分頭,各自。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·王莽傳下』:“莽又多遣大夫謁者分教民煮草木爲酪。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
12.分給;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
散發。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·昭公十四年』:“分貧振窮,長孤幼,養老疾,收介特,救災患,宥孤寡。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·李將軍列傳』:“廣廉,得賞賜輒分其麾下,飲食與士共之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>魯迅『且介亭雜文二集·論諷刺』:“人大抵願意有名,活的時候做自傳,死了想有人分訃文,做行實,甚而至於還‘宣付國史館立傳。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
13.分任;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
分派。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋蘇軾『賜臣寮茶銀兼傳宣撫問口宣制』:“卿等夙分邊寄,深識虜情。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>李龍云『有這樣一個小院』:“其實,象小海他們那樣分到‘五建’當個建筑工人也不錯。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
14.量詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>計時單位:一小時的六十分之一;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
長度單位:一寸的十分之一;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
重量單位:一兩的百分之一;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
角度、弧度的單位:一度的六十分之一;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
地積單位:一畝的十分之一;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
利率單位:年利一分按十分之一計算。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>表示分數,如五分之一;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
評定成績的標志,如滿分、六十分;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
等等。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
15.即“八分”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>書法字體的一種。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元偈傒斯『贈吳主一』詩:“二碑分法古所藏,隸多分少須精詳。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
16.猶遍。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·哀公元年』:“親巡孤寡,而共其乏困。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>在軍,熟食者分,而後敢食。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>杜預注:“分,猶徧也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
17.猶翻。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元錢霖『哨遍』套曲:“一斗粟與親眷分了顔面,二斤麻把相知結下寇讎。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
18.同“紛”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“分重”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
分②[fènㄈㄣˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』扶問切,去問,奉。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.分際;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
合適的界限。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『商君書·修權』:“公私之分明,則小人不疾賢,而不肖者不妬功。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『禮記·樂記』:“是故先王有大事,必有禮以哀之;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
有大福,必有禮以樂之。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>哀樂之分,皆以禮終。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『淮南子·本經訓』:“古者天子一畿,諸侯一國,各守其分,不得相侵。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>高誘注:“分,猶界也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢陳琳『檄吳將校部曲文』:“審邪正之津,明可否之分,勇不虛死,節不苟立,屈伸變化,唯道所存。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐杜甫『義鶻行』:“人生許與分,只在顧盼間。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.名分;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
位分。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『荀子·強國』:“禮樂則脩,分義則明,舉錯則時,愛利則形。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>楊倞注:“分謂上下之分。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『禮記·禮運』:“故百姓則君以自治也,養君以自安也,事君以自顯也,故禮達而分定。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔穎達疏:“分謂尊卑之分……尊者居上,卑者處下,是上下分定也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『尹文子·大道上』:“雉兔在野,衆皆逐之,分未定也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
雞豕滿市,莫有志者,分定故也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明何景明『贈向先生序』:“功不可躐等取也,分不可以踰得也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『花月痕』第一回:“即使分若君臣,恩若父子,親若兄弟,愛若夫婦,誼若朋友,亦只是此一副面具。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.職分。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『荀子·王霸』:“相者,論列百官之長,要百事之聽,以飾朝廷臣下百吏之分。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『禮記·禮運』:“男有分,女有歸。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄注:“分,猶職也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·溫序傳』:“受國重任,分當效死,義不貪生苟背恩德。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.指本分。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『晉書·邵續傳』:“釁鼓之刑,囚之恒分,但恨天實爲之,謂之何哉!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元陳櫟『勤有堂隨錄』:“良農竭力盡分,勝如士大夫文貌虛僞。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.情分;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
情誼。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>三國魏曹植『王仲宣誄』:“吾與夫子,義貫丹靑,好和琴瑟,分過友生。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元無名氏『殺狗勸夫』第一折:“莫不是姓孫的無分,却將這精銀響鈔與了別人?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>曹禺『原野』第二幕:“那么,虎子,你看在我的分上,你把他放過吧!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.緣分;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
福分。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『百喩經·渴見水喩』:“譬如外道,僻取其理,以己不能具持佛戒,遂便不受,致使將來無得道分,流轉生死。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐劉禹錫『寄樂天』詩:“幸免如斯分非淺,祝君長詠夢熊詩。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋蘇軾『次韻周邠寄雁蕩山圖』詩之一:“此生的有尋山分,已覺溫台落手中。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『初刻拍案驚奇』卷三五:“神明如此有靈!</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 已應著昨夢。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>慚愧,今日有分做財主了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>傅尃『重遊惠山』詩:“林泉應有歸來分,不信浮生老不閑。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.才分;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
天分。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉袁宏『後漢紀·靈帝紀』:“古之爲士,將以兼政,可則進,不可則止。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>量分受官,分極則身退矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>北齊顏之推『顏氏家訓·雜藝』:“吾幼承門業,加性愛重,所見法書亦多,而翫習功夫頗至,遂不能佳者,良由無分故也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
8.地分;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
地域。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐賈島『晩晴見終南諸峰』詩:“秦分積多峰,連巴勢不窮。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>前蜀韋莊『贈戍兵』詩:“夜指碧天占晉分,曉磨孤劍望秦雲。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋范仲淹『與韓魏公』:“某昨赴邠州設禦捍之勢,實懼自己路分內放過寇馬,入撓關中。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
9.指分野。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·地理志下』:“自柳三度至張十二度,謂之鶉火之次,周之分也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸周樹槐『宋景公論』:“宋景公之時,熒惑守心。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>心,宋分也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>公憂之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“分野”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
10.整體或全數中的一部分。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『百喩經·二子分財喩』:“二子隨教,於其死後分作二分。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『警世通言·趙太祖千里送京娘』:“將賊人車輛財帛,打開分作三分,一分散與市鎮人家,償其向來騷擾之費。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>沈從文『三個男人和一個女人』:“我們試去水邊照照看,就知道這件事我們無分了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
11.量詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『水滸傳』第五三回:“那分麵却熱,老兒低著頭,伏桌兒吃。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『醒世恒言·兩縣令競義婚孤女』:“自明日爲始,我教當直的每日另買一分肉菜供給他兩口。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>艾蕪『還鄕記』:“她說不下去了,停了一會兒,才又繼續下去,‘可惜他沒有這分福氣。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
12.甘願;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
滿意。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『文選·曹植〈上責躬應詔詩表〉』:“自分黃耇,永無執珪之望。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>李善注:“分,謂甘愜也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝宋劉義慶『世說新語·文學』:“於法開始與支公爭名,後精漸歸支,意甚不分,遂遁跡剡下。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐戴叔倫『酬贈張眾甫』詩:“野人本無意,散木任天材。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>分向空山老,何言上苑來。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋石孝友『玉樓春』詞:“芳時不分空憔悴,抖擻愁懷賒樂事。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>郁達夫『毀家詩紀』之十六:“此身已分炎荒老,遠道多愁驛遞遲。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
13.意料;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
料想。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉袁宏『後漢紀·順帝紀』:“嬰雖爲大賊起於狂暴,自分必及禍。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐張漸『朗月行』:“去歲草始榮,與君新相知;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
今年花未落,誰分生別離。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋張元幹『春光好』詞:“疏雨洗,細風吹,淡黃時。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>不分小亭芳草綠,映簷低。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸蒲松齡『聊齋志異·二班』:“狼撲之,仆。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>數狼爭嚙,衣盡碎。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>自分必死。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
14.猶部曲,隊伍。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『禮記·樂記』:“分夾而進,事蚤濟也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄注:“分,猶部曲也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
15.通“忿”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“分分”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●分】