豐碩 發表於 2013-2-2 16:46:12

【漢語大詞典●切己】

<P align=center>【漢語大詞典●切己】<p><br>
1.猶切身。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>謂身受窘迫。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉葛洪『抱朴子·崇教』:“亦有飢寒切己,藜藿不給……釋耒則農事廢,執卷則供養虧者,雖闕學業,可恕者也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.猶切身。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>密切聯系自身;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
和自己有密切關系。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明王守仁『傳習錄』卷上:“文公精神氣魄大,是他早年合下便要繼往開來,故一向只就考索著述上用功。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>若先切己自修,自然不暇及此。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明李贄『答周若莊書』:“今之談者,切己自反,果能常寂而常定乎?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸戴震『孟子字義疏證·理』:“反觀內照,近於切己體察。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>魯迅『三閑集·怎么寫』:“也是凡事切己,則格外關心的一例罷。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.猶切身。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>貼心。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『古今小說·楊八老越國奇逢』:“你千鄕萬里,出外爲客,若沒有切己的親戚,那個知疼著熱?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>張天翼『兒女們』二:“‘小銀兒回來了沒有?’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>廉大爺小聲兒問,很切己的樣子。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●切己】