豐碩 發表於 2013-2-2 10:12:06

【漢語大詞典●卮言】

<P align=center>【漢語大詞典●卮言】<p><br>
亦作“巵言”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
自然隨意之言。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>一說爲支離破碎之言。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>語出『莊子·寓言』:“巵言日出,和以天倪。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>成玄英疏:“巵,酒器也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>日出,猶日新也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>天倪,自然之分也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>和,合也……無心之言,即巵言也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>是以不言,言而無係傾仰,乃合於自然之分也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>又解:巵,支也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>支離其言,言無的當,故謂之巵言耳。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>后人亦常用爲對自己著作的謙詞,如『藝苑卮言』、『經學卮言』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸秦篤輝『平書·文藝下』:“理以無枝葉爲上,文以有波瀾爲上。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>枝葉,非波瀾也,理外之卮言耳。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸魏源『再書<宋名臣言行錄>後』:“雖韓魏公、歐陽文忠公德業,皆據小說卮言,議其疏防危身爲莫大罪,議其暱妓挾私,誣謗錢氏,等諸穢史。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●卮言】