豐碩 發表於 2013-2-2 10:06:20

【漢語大詞典●卬】

<P align=center>【漢語大詞典●卬】<p><br>
①[ánɡㄤˊ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』五剛切,平唐,疑。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.我。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·大誥』:“越予沖人,不卬自恤。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔傳:“卬,我也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋葉適『陳處士姚夫人墓志銘』:“卬須室人,一往不還。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸曹寅『趙北口』詩:“卬能操長楫,擊汰向中流。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>章炳麟『新方言·釋言』:“『爾雅』:‘卬,我也。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>今徽州及江浙間言‘吾’如‘牙’,亦‘卬’字也,俗用‘俺’字爲之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.會合。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『國語·晉語四』:“夫教者,因體能質而利之者也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>若川然,有原以卬浦,而後大。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.通“昂”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>激勵。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『文選·司馬相如〈長門賦〉』:“貫歷覽其中操兮,意慷慨而自卬。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>呂延濟注:“自卬,自激厲也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.通“昂”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>怒。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·揚雄傳下』:“范雎,魏之亡命也……激卬萬乘之主,界涇陽抵穰侯而代之,當也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>顏師古注引如淳曰:“卬,怒也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.通“昂”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>高。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“卬貴”、“卬燥”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.姓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢有卬疏。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>見『尙友錄』卷十一。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
卬②[yǎnɡㄧㄤˇ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』魚兩切,上養,疑。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
“仰”的古字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.向上;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
抬頭向上。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『莊子·天地』:“爲圃者卬而視之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>陸德明釋文:“卬,音仰。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>本又作‘仰’”『史記·殷本紀』:“爲革囊,盛血,卬而射之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐柳宗元『蝜蝂傳』:“行遇物,輒持取,卬其首負之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“卬鼻”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.望;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
仰望。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『國語·晉語四』:“重耳之卬君也,若黍苗之卬陰雨也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『楚辭·九辯』:“卬明月而太息兮,步列星而極明。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.謂敬仰。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『荀子·議兵』:“上足卬則下可用也,上不足卬則下不可用也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>楊倞注:“卬,古‘仰’字。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>梁啟雄釋:“足仰,謂君賢足爲人民所仰望。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.仰仗;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
依賴。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『荀子·成相』:“利往卬上,莫得擅與。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>往,當爲“隹”,古“唯”字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·王莽傳上』:“物物卬市,日闕亡儲。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『資治通鑑·漢武帝建元三年』:“其山出玉、石、金、銀、銅、鐵、良材,百工所取給,萬民所卬足也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●卬】