【漢語大詞典●凶短折】
<P align=center>【漢語大詞典●凶短折】<p><br>夭折;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
早死。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『書·洪範』:“六極,一曰凶短折。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>孔穎達疏:“鄭玄以爲凶短折皆是夭枉之名,未齔曰凶,未冠曰短,未婚曰折。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『漢書·五行志下之上』:“常風傷物,故其極凶短折也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>傷人曰凶,禽獸曰短,屮木曰折。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>一曰,凶,夭也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
兄喪弟曰短,父喪子曰折。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>亦省作“凶短”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『漢書·五行志下之上』:“足而出於背,下奸上之象也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>猶不能自解,發疾暴死,又凶短之極也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]