豐碩 發表於 2013-2-2 03:00:06

【漢語大詞典●凶】

<P align=center>【漢語大詞典●凶】<p><br>
①[xiōnɡㄒㄩㄥ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』許容切,平鍾,曉。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.禍殃;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
不吉利。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>與“吉”相對。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·昭公三十二年』:“越得歲,而吳伐之,必受其凶。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『楚辭·卜居』:“此孰吉孰凶?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 何去何從?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·濟南安王康傳』:“故楚作章華以凶,吳興姑蘇而滅。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>李賢注引『左氏傳』:“楚靈王成章華之臺,後卒被殺。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋蔡絛『鐵圍山叢談』卷四:“劉器之安世,元祐臣也,晩在睢陽,以鏹二十萬鬻一舊宅。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>或謂此地素凶,不可止。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>器之不信。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『花月痕』第四六回:“<兵將>志溺氣惰,賊氛一動,如以菌受斧,害於而家,凶於而國。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.惡;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
凶狠。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢焦贛『易林·頤之訟』:“東家凶婦,怒其公姑,毀柈破貧,棄其飯飡,使我困貧。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『水滸傳』第十六回:“四家隣舍吃了一驚,都掩了臉,見他(指武松)凶了,又不敢動,只得隨順他。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.指凶惡的人或事物。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『山海經·北山經』:“又北四百里曰譙明之山……有獸焉,其狀如貆而赤豪,其音如榴榴,名曰孟槐,可以禦凶。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『晉書·樂志上』:“登此雋乂,糾彼群凶。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.猛烈,厲害。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『太平天國歌謠·忠王用兵打上洋』:“忠王用兵實在凶,破蘇州,快如風,無錫、常州一齊衝。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.殺害或傷害人。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·五行志下之上』:“傷人曰凶。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.逆,不順利。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『呂氏春秋·愼勢』:“湯武之賢,而猶藉知乎勢,又況不及湯武者乎?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 故以大畜小,吉;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
以小畜大,滅;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
以重使輕,從;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
以輕使重,凶。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>高誘注:“凶,逆也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.災荒,收成壞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『孟子·梁惠王上』:“河內凶,則移其民於河東,移其粟於河內;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
河東凶,亦然。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉葛洪『抱朴子·詰鮑』:“家有備凶之儲,國有九年之積。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋曾鞏『尙書都官員外郞陳君墓志銘』:“泉州歲凶,君築室,止窮民,飢者給食,病者給醫,人忘其窮。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸兪樾『茶香室叢鈔·蘇杲』:“眉州蘇先生杲,老泉之祖,輕財好施,濟人之急,孜孜若不及,歲凶,賣田賑濟其鄕里。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
8.夭折;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
早死。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“凶短折”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
.喪禮。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『梁書·徐勉傳』:“其大歸有五,即宗伯所掌典禮:吉爲上,凶次之,賓次之,軍次之,嘉爲下也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
10.古九拜禮之一。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐李匡乂『資暇集』卷中:“夫拜者禮之特,所以申敬恭之儀,故『周禮』有稽首、頓首、振、動、吉、凶、奇、襃、肅九等之拜。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“凶拜”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
11.通“忷”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>恐懼。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『國語·晉語一』:“聲章過數則有釁,有釁則敵入,敵入而凶,救敗不暇,誰能退敵?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>韋昭注:“凶,猶凶凶,恐懼也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
12.通“訟”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>爭訟。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·五帝本紀』:“堯曰:‘誰可順此事?’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>放齊曰:‘嗣子丹朱開明。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>堯曰:‘吁!</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 頑凶,不用。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>張守節正義:“凶,訟也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>言丹朱心既頑嚚,又好爭訟,不可用之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●凶】