豐碩 發表於 2013-2-2 01:43:42

【漢語大詞典●冥】

<P align=center>【漢語大詞典●冥】<p><br>
①[mínɡㄇㄧㄥˊ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』莫經切,平靑,明。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.夜。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·小雅·斯干』:“噲噲其正,噦噦其冥。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄箋:“冥,夜也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢蔡琰『悲憤詩』之二:“冥當寢兮不能安,饑當食兮不能餐。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝梁何遜『七召·治化』:“映景星於初冥,聆鳳音於將曉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.昏暗;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
不明。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『老子』:“窈兮冥兮,其中有精。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·龜策列傳』:“正晝無見,風雨晦冥。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元何中『立秋夕作』詩:“未事冥難測,閒心遠作愁。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.愚昧。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝宋顏延之『皇太子釋奠會作』:“徒愧微冥,終謝智効。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『論佛骨表』:“然百姓愚冥,易惑難曉,苟見陛下如此,將謂眞心事佛。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.指昏迷,神志不淸。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋洪邁『夷堅丁志·張顏承節』:“有宮人自脫冠巾,引頭觸欄不已……良久血肉淋漓,冥仆於地。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.指陰間。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·馮衍傳下』:“傷誠善之無辜兮,齎此恨而入冥。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋周密『癸辛雜識·二僧入冥』:“與甲午歲茂僧入冥所睹皆肳合。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸紀昀『閱微草堂筆記·灤陽消夏錄六』:“入冥見猙獰鬼卒。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.隱蔽;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
幽深。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『荀子·正名』:“說不行則白道而冥窮。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王先謙集解引兪樾曰:“窮當讀爲躬。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>白道而冥躬者,明白其道,而幽隱其身也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『文選·孫綽〈遊天台山賦〉』:“臨萬丈之絶冥。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>李善注:“冥,幽深也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.指奧妙之理。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王闓運『羅季子誄』:“叔重究萬窮冥,條分六體,根據八經,百世達者,子又好之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
8.高遠。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝宋謝靈運『擬魏太子鄴中集·劉楨』詩:“唯羨肅肅翰,繽紛戾高冥。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>黃節注:“冥,遠也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋王令『聞大學議』詩:“籠禽不天飛,詎識雲漢冥。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸黃鷟來『送田月樞歸隱王屋』詩:“矯舉鴻已冥,凝寒龍漸蟄。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
9.蒼茫。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>五代胡嶠『陷北記』:“四顧冥然,黃雲白草,不可窮極。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
10.玄默。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·王貢兩龔鮑傳序』:“蜀嚴湛冥,不作苟見,不治苟得,久幽而不改其操。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>顏師古注引孟康曰:“蜀郡嚴君平湛深、玄默無欲也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝宋謝靈運『登石門最高頂』詩:“沈冥豈別理,守道自不擕。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
11.暗合;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
默契。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『關尹子·四符』:“唯無我無人,無首無尾,所以與天地冥。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>北魏高允『徵士頌』:“神與理冥,形隨流浪。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐孔穎達『〈毛詩正義〉序』:“若夫哀樂之起,冥於自然,喜怒之端,非由人事。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
12.通“溟”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>指海。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『莊子·逍遙遊』:“北冥有魚,其名爲鯤。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>陸德明釋文:“冥,本亦作溟,北海也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
13.通“瞑”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>眠。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『莊子·列御寇』:“彼至人者,歸精神乎無始而甘冥乎無何有之鄕。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>郭慶藩集釋引兪樾曰:“甘冥,即甘眠。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
14.通“瞑”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>閉上眼睛。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『韓非子·外儲說左上』:“夫新砥礪殺矢,彀弩而射,雖冥而妄發,其端未嘗不中秋毫也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
15.通“瞑”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>瞎眼。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“冥臣”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
16.神名。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>即玄冥。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『楚辭·大招』:“冥淩浹行,魂無逃只。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王逸注:“冥,玄冥,北方之神也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
17.姓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢代有冥都。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>見『漢書·儒林傳』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
冥②[miánㄇㄧㄢˊ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『集韻』民堅切,平先,明。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
見“顛冥”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
冥③[miànㄇㄧㄢˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『集韻』眠見切,去霰,明。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
見“冥眴”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●冥】