豐碩 發表於 2013-2-1 15:25:57

【漢語大詞典●淩晨】

<P align=center>【漢語大詞典●淩晨】<p><br>
迫近天亮的時光;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
淸晨,淸早。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>北周王褒『入朝守門開』詩:“鳳池通複道,嚴駕早淩晨。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐徐敞『白露爲霜』詩:“入夜飛淸景,淩晨積素光。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐杜甫『自京赴奉先縣詠懷五百字』:“淩晨過驪山,御榻在嵽嵲。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元馬祖常『駕發上京』詩:“蒼龍對闕夾天閽,秋駕淩晨出國門。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸蒲松齡『聊齋志異·勞山道士』:“其門人甚衆,薄暮畢集。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王俱與稽首,遂留觀中。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淩晨,道士呼王去,授以斧,使隨衆採樵。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>峻靑『壯志錄』:“現在,當我寫完了這篇短文的時候,已是淩晨四點鍾了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●淩晨】