豐碩 發表於 2013-2-1 12:54:32

【漢語大詞典●冰碧】

<P align=center>【漢語大詞典●冰碧】<p><br>
謂竹。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>竹經冬不凋,故稱。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐元稹『寺院新竹』詩:“寶地琉璃坼,紫苞琅玕踴。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>亭亭巧於削,一一大如拱。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>冰碧林外寒,峰巒眼前聳。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐元稹『和東川李相公慈竹十二韻』:“冰碧寒夜聳,簫韶風晝羅。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●冰碧】