豐碩 發表於 2013-2-1 12:11:15

【漢語大詞典●亹】

<P align=center>【漢語大詞典●亹】<p><br>
①[wěiㄨㄟˇ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』無匪切,上尾,微。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
亦作“斖”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.勤勉不倦。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“亹亹”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.美。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉孫綽『遊天台山賦』:“彤雲斐亹以翼櫺,皦日烱晃以綺疏。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸梁紹壬『兩般秋雨盦隨筆·西湖竹枝詞』:“淸麗芊綿,情文斐亹。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.進入。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋葉適『寶謨閣待制知隆興府徐公墓志銘』:“我子欠租,繫久不勝飢,大叫,役者批之,墮水亹耳,宿昔死矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“亹亹”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.修養。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸魏源『默觚上·學篇二』:“夫是以內亹其性情而外綱其皇極,<其>縕之也有原,其出之也有倫,其究極之也動天地而感鬼神。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
亹②[ménㄇㄣˊ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』莫奔切,平魂,明。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.峽中兩岸對峙如門的地方。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·大雅·鳧鷖』:“鳧鷖在亹,公屍來止熏熏。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄箋:“亹之言門也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·景武昭宣元成功臣表』:“隨城侯趙不虞以校尉三從大將軍擊匈奴,攻辰吾先登石亹,侯,七百戶。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>顏師古注:“山絶水曰亹,音門。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸納蘭性德『淥水亭雜識』卷一:“源頭落花每流出,亦有浴鳧時在亹。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.指門。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元張可久『折桂回·徽州路譙樓落成』曲:“小闌干高倚長空,壯觀山城,仿佛天宮,亹徧畫鼉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
亹③[xìnㄒㄧㄣˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
同“舋”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.徵兆。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉袁宏『後漢紀·靈帝紀下』:“張角始謀,禍亹未彰。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.罪過。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉袁宏『後漢紀·桓帝紀下』:“罪深亹重,人鬼同疾。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋李石『續博物志』卷三:“仁善聖明曰舜,殘民多亹曰桀。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●亹】