豐碩 發表於 2013-1-31 23:32:53

【漢語大詞典●亨】

<P align=center>【漢語大詞典●亨】<p><br>
①[hēnɡㄏㄥ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』許庚切,平庚,曉。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.通達;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
順利。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『易·坤』:“坤厚載物,德合無疆,含弘光大,品物咸亨。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔穎達疏:“咸亨者,包含以厚,光著盛大,故品類之物,皆得亨通。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·周燮傳』:“夫修道者,度其時而動。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>動而不時,焉得亨乎?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐元稹『思歸樂』詩:“我心終不死,金石貫以誠。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>此誠患不立,雖困道亦亨。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸李漁『奈何天·錫祺』:“化否爲亨,勸世人不必憂天命。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.姓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元有亨祐。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
亨②[xiǎnɡㄒㄧㄤˇ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』許兩切,上養,曉。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
“享”的古字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
祭祀;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
饗獻。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『易·大有』:“公用亨於天子,小人弗克。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>陸德明釋文:“衆家竝香兩反。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>京云:獻也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>干云:享宴也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>姚云:享祀也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『隸釋·漢張公神碑』:“振鱗尾兮遊旰旰,時釣取兮給亨獻。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
亨③[pēnɡㄆㄥ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』撫庚切,平庚,滂。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
“烹”的古字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
烹飪。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『易·鼎』:“以木巽火,亨飪也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>聖人亨以享上帝,而大亨以養聖賢。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>陸德明釋文:“亨,本又作亯,同普庚反,煮也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·豳風·七月』:“七月亨葵及菽。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·高帝紀上』:“羽亨周苛,幷殺縱公。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>顏師古注:“亨謂煮而殺之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『正字通·亠部』:“亨與烹同。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>古惟亨字兼三義,加四點作烹。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●亨】