豐碩 發表於 2013-1-31 23:11:58

【漢語大詞典●交臂】

<P align=center>【漢語大詞典●交臂】<p><br>
1.叉手;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
拱手。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>表示降服,恭敬。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『戰國策·魏策二』:“魏不能支,交臂而聽楚。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·蘇秦列傳』:“夫以韓之勁與大王之賢,乃西面事秦,交臂而服,羞社稷而爲天下笑。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『南齊書·蕭穎胄傳』:“莫不舉踵來王,交臂納貢。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐溫大雅『大唐創業起居注』卷三:“王懷柔伏叛,杖信示威,交臂屈膝,申其向化。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.胳膊挨著胳膊。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>表示親近。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·董卓傳』:“<韓樊>乃騈馬交臂相加,笑語良久。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋蘇軾『夜値秘閣呈王敏甫』詩:“共誰交臂論今古,只有閑心對此居。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸吳偉業『送何省齋』詩:“文士寡先容,疎通得交臂。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.表示相距很近。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王闓運『丁銳義傳』:“官軍逃者,與賊相推擠,交臂行數里,亦不暇問也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.指知心朋友。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝宋謝靈運『感時賦』:“相物類以迨已,閔交臂之匪賒。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐駱賓王『與博昌父老書』:“自解攜襟袖,一十五年,交臂存亡,略無半在。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋黃庭堅『次韻道輔旅懷見寄』:“轉蓬且半歲,交臂各衰翁。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.謂罪人雙手被交叉地綁在背后。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『莊子·天地』:“睆睆然在纆繳之中而自以爲得,則是罪人交臂歷指,而虎豹在於囊檻亦可以爲得矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>陸德明釋文引司馬彪云:“交臂,反縛也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·息夫躬傳』:“守相有罪,車馳詣闕,交臂就死。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●交臂】