【漢語大詞典●交龍】
<P align=center>【漢語大詞典●交龍】<p><br>1.兩龍蟠結的圖案。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『周禮·春官·司常』:“日月爲常,交龍爲旂。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『釋名·釋兵』:“交龍爲旂:旂,倚也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>畫作兩龍相依倚也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>通以赤色爲之,無文采,諸侯所建也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
2.即蛟龍。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『漢書·高帝紀上』:“父太公往視,則見交龍於上。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>已而有娠,遂産高祖。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『史記·高祖本紀』作“蛟龍”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>北魏酈道元『水經注·渭水』:“交龍扶輿而機不發。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]