豐碩 發表於 2013-1-31 22:54:17

【漢語大詞典●交際】

<P align=center>【漢語大詞典●交際】<p><br>
1.往來應酬。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『孟子·萬章下』:“敢問交際,何心也?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>朱熹集注:“際,接也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>交際,謂人以禮儀幣帛相交接也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢王符『潛夫論·交際』:“語曰:人惟舊,器惟新,昆弟世疎,朋友世親,此交際之理,人之情也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋洪邁『夷堅乙志·承天寺』:“既入試闈,晝減食,夜忘睡,與同院交際,無復笑語。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>冰心『超人』:“他不但是和人沒有交際,凡帶一點生氣的東西,他都不愛。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.猶會合。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『魏書·尒朱榮傳』:“陛下登祚之始,人情未安,大兵交際,難可齊一。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.融和感通。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『樂府詩集·唐祭太社樂章·肅和』:“九域厎平,兩儀交際。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸惲敬『文昌宮碑陰錄』:“天下之大,智者愚者,皆赫然於天人之交際、百神之呵護,則國家之大祉,百世之所以治安也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.交替的時候。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>太平天國洪仁玕『資政新篇』:“其地少泉而多沙漠,但到春夏交際,山頭雲密布,飛瀑四奔流。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●交際】