【漢語大詞典●玄樞】
<P align=center>【漢語大詞典●玄樞】<p><br>1.天樞,北斗第一星。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>亦泛指北斗星。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>唐王勃『乾元殿頌序』:“玄樞上運,十年開累聖之符;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
丹竈升遐,遺範敞謀孫之畫。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
2.指把握道的奧義的樞紐。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>唐皎然『寒棲子歌』:“棲子妙今道已成,手把玄樞心運冥。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]