豐碩 發表於 2013-1-31 16:50:42

【漢語大詞典●玄妙】

<P align=center>【漢語大詞典●玄妙】<p><br>
1.『老子』:“玄之又玄,衆妙之門。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>謂道家所稱的“道”深奧難識,萬物皆出於此。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>后因以“玄妙”指“道”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢牟融『理惑論』:“<牟子>銳志於佛道,兼硏老子五千文,含玄妙爲酒漿,翫『五經』爲琴簧。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>三國魏曹植『輔臣論』:“存志太虛,安心玄妙。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐寒山『詩』之二七七:“廓然神自淸,含虛洞玄妙。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元楊景賢『劉行首』第四折:“草菴內談玄妙,蒲團上講道德,萬事休題。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.指魏晉時代淸談的玄理。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『世說新語·文學』“裴冀州釋二家之義”劉孝標注引『管輅傳』:“裴使君有高才逸度,善言玄妙。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.形容事理深奧微妙,難以捉摸。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『呂氏春秋·勿躬』:“精通乎鬼神,深微玄妙,而莫見其形。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『三國志·魏志·方技傳論』:“周宣之相夢,管輅之術筮,誠皆玄妙之殊巧,非常之絶技矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸蒲松齡『聊齋志異·勞山道士』:“叩而與語,理甚玄妙。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>請師之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>洪深『少奶奶的扇子』第一幕:“那做人處世的道理,太廣大了,太玄妙了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.泛指微妙的道理或訣竅。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『紅樓夢』第一二○回:“這是我親眼見的,幷非鬼怪,況聽得歌聲,大有玄妙。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>胡適『漫遊的感想·麻將』:“他們從不向我這位麻將國的代表請教此中的玄妙。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●玄妙】