豐碩 發表於 2013-1-31 04:09:54

【漢語大詞典●兔罝】

<P align=center>【漢語大詞典●兔罝】<p><br>
1.捕兔的網。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·周南·兔罝』:“肅肅兔罝,椓之丁丁。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>毛傳:“兔罝,兔罟也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐李白『送韓准裴政孔巢父還山』詩:“獵客張兔罝,不能掛龍虎。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸閻爾梅『嵩嶽廟有感』詩:“殘宮草際埋鴟吻,廢閣階前置兔罝。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.指用網捕兔。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉皇甫謐『高士傳·矯愼』:“愼同郡馬瑤隱於汧山,以兔罝爲事。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋王安石『上皇帝萬言書』:“微賤兔罝之人,猶莫不好德。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.『詩·周南』篇名。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩序』云:“『兔罝』,后妃之化也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『關雎』之化行,則莫不好德,賢人衆多也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔穎達疏:“『箋』云:‘罝兔之人,鄙賤之事,猶能恭敬,則是賢者衆多也。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>后因以“兔罝”指在野之賢人。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>又,詩中有“赳赳武夫,公侯干城”之句,因亦以指武臣。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐陳子昂『秋日遇荊州府崔兵曹使宴』詩序:“皇華昭國,懷鳳綍而高尋,白駒追遊,邀兔罝而下顧。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>此指在野賢人。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明唐順之『條陳海防經略事疏』:“文臣督帥,皆躬自臨戎,有兔罝赳赳之氣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>此指武臣。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●兔罝】