豐碩 發表於 2013-1-31 03:45:35

【漢語大詞典●兌】

<P align=center>【漢語大詞典●兌】<p><br>
①[duìㄉㄨㄟˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』杜外切,去泰,定。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
亦作“兊”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“兌”的新字形。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.喜悅。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『易·兌』:“兌,說也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>剛中而柔外,說以利貞。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔穎達疏:“外雖柔說而內德剛正,則不畏邪諂。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『莊子·德充符』:“使之和豫通而不失於兌。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>陸德明釋文引李頤云:“兌,悅也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『荀子·修身』:“饒樂之事,則佞兌而不曲。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>楊倞注:“兌,悅也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>言佞悅於人以求饒樂之事。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.穴竅。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『老子』:“塞其兌,閉其門,終身不勤。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>河上公注:“兌,目也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『淮南子·道應訓』:“王若欲久持之,則塞民於兌。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>高誘注:“兌,耳目鼻口也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.通達。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·大雅·緜』:“柞棫拔矣,行道兌矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>毛傳:“兌,成蹊也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>朱熹集傳:“兌,通也,始通道於柞棫之間也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.『易』卦名。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>八卦之一,又六十四卦之一。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>象征沼澤。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『易·兌』:“『兌』,亨、利、貞。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔穎達疏:“以『兌』是象澤之卦,故以兌爲名。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.指西方。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“兌域”、“兌隅”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.掉換。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐丁仙芝『餘杭醉歌贈吳山人』:“十千兌得餘杭酒,二月春城長命杯。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『醒世恒言·張淑兒巧智脫楊生』:“各家的管家打開了銀包,兌了多少銅錢,放在皮箱裏頭。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>茅盾『林家鋪子』四:“林老板,這莊票,費神兌了鈔票給我罷!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.指汇兌。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>趙樹理『楊老太爺』:“有事倒有事做了,可是爲什么不給家里兌個錢哩?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
8.指象棋中的拼子。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>即犧牲己方的棋子以換吃對方的棋子。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>如:兌車,兌馬。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
.用天平秤金銀。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『初刻拍案驚奇』卷十五:“賈秀才起個淸早,往庫房中取天平,兌勾了一百四十二兩之數。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『儒林外史』第三二回:“而今這銀子在這里,拿天平來請少爺當面兌。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
10.攙和;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
混合。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『儒林外史』第三一回:“韋四太爺就叫把這罎酒拿出來,兌上十斤新酒。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>趙燕翼『桑金蘭錯』:“陸續走來的突擊隊員們,有的盛上滾燙的釅茶,兌上牛奶,坐在地上噓噓地喝。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
11.上古善於造戈的巧匠。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·顧命』:“兌之戈,和之弓。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔傳:“兌和,古之巧人。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
兌②[yuèㄩㄝˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『集韻』欲雪切,入薛,以。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
亦作“兊”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“兌”的新字形。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>通“說”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
『禮記·文王世子』:“『兌命』曰:‘念終始,典於學。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄注:“兌,當爲說。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『說命』,『書』篇名。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>殷高宗之臣傅說之所作典常也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
兌③[ruìㄖㄨㄟˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『集韻』兪芮切,去祭,以。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
亦作“兊”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“兌”的新字形。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>通“銳”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.鋒利。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『墨子·備蛾傅』:“木長短相雜,兌其上而外內厚塗之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孫詒讓間詁引蘇時學曰:“兌,同銳”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『荀子·議兵』:“故仁人之兵……兌則若莫邪之利鋒,當之者潰。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王先謙集解引盧文弨曰:“兌讀爲銳。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·天官書』:“前列直斗口三星,隨北端兌。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>兌,『漢書·天文志』作“銳”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.尖,上小下大。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『淮南子·墬形訓』:“其人兌形小頭,隆鼻大口。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●兌】