豐碩 發表於 2013-1-31 02:48:01

【漢語大詞典●充虛】

<P align=center>【漢語大詞典●充虛】<p><br>
1.猶充饑。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『墨子·辭過』:“其爲食也,足以增氣充虛,彊體適腹而已矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『楚辭·賈誼<惜誓>』:“攀北極而一息兮,吸沆瀣以充虛。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王逸注:“吸淸和之氣以充空虛,療飢渴也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『韓非子·解老』:“故聖人衣足以犯寒,食足以充虛,則不憂矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝宋劉義慶『世說新語·方正』:“劉眞長、王仲祖共行,日旰未食,有相識小人貽其餐,肴案甚盛。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>眞長辭焉,仲祖曰:‘聊以充虛,何苦辭。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.猶虛實。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『荀子·儒效』:“若夫充虛之相施易也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>楊倞注:“充,實也……謂使實者虛,虛者實也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸兪樾云:“充、虛二字對文……是充虛即實虛也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>見『古書疑義舉例·兩字對文而誤解例』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●充虛】